آموزش ساخت اکانت اسکابپ

با سلام و درودی مجدد خدمت بازدیدکنندگان وبسایت ایستگاه آموزش

در این پست ما براتون آموزش عضویت و کار با نرم افزار در اسکایپ رو آماده کردیم به صورت کاملا تصویری. پیشنهاد می شود این آموزش را از دست ندهید.

اما خب اسکایپ چیست؟!

اسکایپ نرم افزاری فوق العاده مشهور و محبوب است. شما با استفاده از نرم افزار اسکایپ شما میتوانید با دوستان خود چت کنید به صورت متنی ، تصویری و حتی صوتی! برنامه اسکایپ همانند تلفن همراه عمل کرده و دو طرفین برای امکان گفتگو این نرم افزار را باید داشته باشند. همچنین در نرم افزار اسکایپ همانند یاهو مسنجر امکان انتقال فایل هم وجود دارد. اما قبل از هر چیز برای استفاده از اسکایپ داشتن یک اکانت در اسکایپ مهم است که ما در این پست به آموزش عضویت در اسکایپ و آموزش کار با اون میپردازیم ضمنا آدرس دریافت این نرم افزار رو هم براتون قرار دادیم تا بتوانید اسکایپ را دریافت نمایید.

. خب فک نکنم دیگه نیازی به مقدمه دیگه ای باشه! بریم سراغ آموزش ...!

 

 

ابتدا برای دانلود برنامه اسکایپ به آدرس زیر مراجعه نمایید و برنامه را دریافت کنید

Skype.Com

 

چگونه اکانت اسکایپ بسازیم؟!

ابتدا برنامه اسکایپ رو که دانلود کردید را باز کنید و در پنجره باز شده بر روی گزینه Create an Account کلیک کنید.

 

سپس شما وارد پنجره ای می شوید که باید در آن پنجره آدرس ایمیل خود را وارد نمایید و بعد وارد فرم عضویت خواهید شد ...

 

پس از اینکه به صفحه عضویت وارد شدید فرم آن را به دقت پر نمایید ...

 

First Name : نام خود را وارد نمایید.

Last Name : نام خانوادگی خود را وارد نمایید.

Your Email Address : آدرس ایمیل خود را وارد نمایید.

Repeat Email : آدرس ایمیل خود را دوباره وارد نمایید.

Birthday : تاریخ تولد خود را وارد نمایید.

Gender : جنسیت خود را مشخص کنید.

Country/Region : کشور یا منطقه ای که زندگی می کنید را انتخاب کنید.

City : شهری که در آن زندگی می کنید را بنویسید.

Language : زبان مورد نظر خود را انتخاب نمایید.

Mobile Phone Number : شماره موبایل خود را وارد کنید.

Skype Name : در این قسمت شما میتوانید نام کاربری اسکایپ خود را وارد نمایید.

Password : پسورد اکانت اسکایپ خود را وارد کنید.

Repeat Password : پسورد اکانت اسکایپ خود را دوباره وارد نمایید.

 

پس از اینکه فرم عضویت را تکمیل کردید و بر روی Create account کلیک کردید. با چنین پنجره ای روبرو خواهید شد ، در این قسمت باید صبر کنید تا وارد پروفایل اکانت اسکایپ خود شوید ...!

 

بعد از مدتی با صفحه پروفایل خود روبرو خواهید شد.

 

حالا میتونید پنجره مرورگر خودتون رو ببندید و با استفاده از نرم افزار اسکایپ که در همین صفحه نیز امکان دانلودش وجود داره به حساب کاربری خود وارد شوید.

 

----------------------------------------------------------------------

خب شما یاد گرفتید چگونه در اسکایپ یک اکانت ایجاد کنید. حتما الان دیگه دارای یک اکانت اسکایپ هستید! از این قسمت آموزش به توضیحاتی در مورد سربرگ های اسکایپ میپردازیم دیگه تقریبا از این قسمت آموزش شما یاد میگیرید چگونه با Skype کار کنید.

----------------------------------------------------------------------

منبع: Learn-station.ir

 

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ

با سلام

در درس نهم از مجموعه آموزش گام به گام فتوشاپ به موضوع تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ خواهیم پرداخت. تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ یکی دیگر از موارد مهمی است که هر هنرمند دیجیتال باید با آن آشنا باشد. با تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ گاهی می توان زندگی را به یک عکس مرده بازگرداند. اما قبل از اینکه به این موضوع (تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ) بپردازیم باید چند تعریف از مفاهیم پایه داشته باشیم.

تعریف رنگ:

رنگ در واقع ترکیبی از دو پارامتر Hue و Saturation است. Hue همان تعریفی از رنگ است که همه ما در ذهن داریم. رنگ های رنگین کمان: قرمز، نارنجی، زرد، سبز و ….

 

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ

 

اما Saturation به شدت رنگ (Intensity) گفته می شود. میزان اشباع هر رنگ (Color Saturation) می تواند رنگ را از یک رنگ زنده (اشباع ۱۰۰ درصد) به یک رنگ بی روح و خنثی (اشباع ۰ درصد) تبدیل کند.

 

تغییر رنگ با تغییر درجه اشباع رنگ

 

در واقع تمامی رنگ های موجود دارای مقادیری از Hue و Saturation هستند و هر رنگ با تعیین این دو مقدار تعریف می شود. از آنجا که یک محیط مناسب برای مدیریت و تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ ایجاد شده است می توان این انتظار را داشت که بتوان با این ابزارها نتایج قابل پیش بینی بدست آورد. اما همیشه باید به این مسئله توجه داشت که نمی توان یک ترکیب رنگی ایده آل برای یک عکس در نظر گرفت. ممکن است از نظر شما یک ترکیب رنگی مناسب باشد ولی از دید فردی دیگر این ترکیب نا مناسب باشد. حتی ممکن است در یک زمان از روز شما یک ترکیب رنگی را بپسندید ولی در زمان دیگری از روز آن ترکیب برای شما ایده آل نباشد. در واقع دلیل این امر عملکرد چشمان ماست. پیشنهاد من به شما این است که موقع تنظیم رنگ به حس خود اعتماد کنید و هر زمان احساس کردید ترکیب رنگی شما مناسب است همان ترکیب را انتخاب کنید.

تشخیص Color Cast:

در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ تشخیص و اصلاح Color Cast یکی از موادری است که ممکن است با آن برخورد داشته باشید. وجود Color Cast در یک عکس به این معنی است که رنگ های عکس شما مطابق رنگ اجزاء عکس در دنیای واقعی نیستند و به سمت یک رنگ خاص تمایل دارند. گام اول در اصلاح Color Cast، تشخیص آن است. به عبارت دیگر باید بتوان تعیین کرد که تمایل رنگی حاکم بر تصویر به سمت کدام رنگ است. برای این کار باید از بین اجزاء تصویر یکی را که در واقعیت باید رنگ خنثی داشته باشد پیدا کنید و رنگ آن را با رنگ واقعی مقایسه کنید. به طور مثال به تصویر زیر دقت کنید:

 

پیدا کردن عنصر خنثی در عکس

در این تصویر بالش را می توان به عنوان یک عضو خنثی در عکس در نظر گرفت. در دنیای واقعی این بالش باید سفید رنگ باشد. حال برای اندازه گیری Color Cast ابتدا مطابق تصویر زیر ابزار قطره چکان (Eyedropper) را از نوار ابزار فتوشاپ انتخاب کنید.

 

انتخاب ابزار قطره چکان

 

در حالت پیش فرض این ابزار رنگ پیکسلی که روی آن کلیک می شود را به عنوان رنگ پیش زمینه انتخاب می کند. اما ما قصد داریم میانگینی از رنگ چند پیکسل را انتخاب کنیم. برای این منظور از نوار تنظیمات این ابزار گزینه Sample Size را مطابق تصویر زیر روی average 5 by 5 قرار می دهیم. به این ترتیب با کلیک روی هر قسمت یک رنگ که میانگین یک ناحیه ۲۵ پیکسلی است به عنوان رنگ Foreground انتخاب می شود.

 

تغییر تنظیمات ابزار قطره چکان

بعد از انتخاب این ابزار روی فلش منوی مشخص شده در پنل رنگ ها کلیک کنید و گزینه HSB Sliders را انتخاب کنید:

 

فعال کردن اسلایدر HSB

با این کار لغزنده های Hue، Saturation و Brightness آشکار می شوند. حال با ابزار قطره چکان روی یک قسمت میانی از بالش کلیک کنید. مشاهده می کنید که اگر دکمه موس را پایین نگه دارید. فتوشاپ دایره ای به شکل زیر را نمایش می دهد:

 

پیش نمایش رنگ جدید

 

قسمت بالایی دایره که با شماره ۱ در تصویر بالا مشخص شده است رنگ انتخاب شده جدید پیش زمینه و قسمت پایینی دایره رنگ قدیمی پیش زمینه را نشان می دهد. با انتخاب این رنگ در پنل رنگ ها اعداد زیر ظاهر می شود:

 

مقادیر HSB رنگ جدید

مقدار ۳۳ درجه برای پارامتر Hue تقریبا معادل رنگ نارنجی است. اما در صورتی که این اعداد را حفظ نیستید می توانید از نمودار زیر استفاده کنید :

 

نمودار دایره ای Hue/Saturation

 

مقادیر Hue روی محیط دایره از ۰ درجه تا ۳۶۰ درجه  به صورت پاد ساعتگرد مشخص شده اند. در این نمودار مقدار صفر معادل رنگ قرمز است ۳۰ نارنجی، ۶۰ زرد و …. البته نه تنها نام رنگ ها نوشته شده خود رنگ ها نیز در نمودار نمایش داده شده اند. با توجه به نمودار بالا ۳۳ درجه تقریبا معادل نارنجی است. به این ترتیب رنگ Color Cast را در این عکس مشخص کردیم. البته برای مقدار معادل در سایر روش های تعیین رنگ می توانید به لینک colorizer مراجعه کنید.

در تصویر زیر سعی شده است مفهوم Saturation در یک مثال عملی توضیح داده شود. قسمت شماره ۱ تصویر زیر نتیجه انتخاب رنگ در مرحله قبل است. مشاهده می کنید که میزان اشباع رنگ ۳۱ درصد است.

 

مقایسه مقادیر HSB

همانطور که قبلا گفته شد هر رنگی می تواند از اشباع ۱۰۰ درصد تا ۰ درصد نسخه های متفاوتی داشته باشد. به طور مثال در تصویر بالا با تغییر درجه اشباع رنگ به ۰ درصد مشاهده می کنید که رنگ ما به یک رنگ خانستری خنثی تبدیل شد و در قسمت شماره ۳ با تغییر اشباع رنگ به ۱۰۰ درصد رنگ ما به زنده ترین حالت ممکن خود رسید. نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که به درصد اشباع کمتر از ۵ درصد می توان گفت رنگ خنثی.

اصلاح و تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به صورت اتوماتیک:

به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ ابزارهای متعددی وجود دارد. در صورتی که درس هشتم از این مجموعه را خوانده باشید حتما به خاطر دارید که فتوشاپ سه ابزار جهت تنظیم نور عکس ارائه می دهد. این ابزار ها به ترتیب Auto Tone، Auto Contrast و Auto Color هستند. از بین این سه ابزار، دو ابزار Auto Color و Auto Tone به دلیل اینکه به صورت کانال به کانال عکس را مورد تحلیل قرار می دهند می توانند به عنوان ابزار های تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ مورد استفاده قرار گیرند.

در مرحله اول برای تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به منوی Image رفته و Auto Tone را انتخاب می کنیم:

 

انتخاب دستور Auto Tone

با اجرای این دستور تصویر حاصل به مراتب خنثی تر خواهد بود اما هنوز با تصویر ایده آل ما خیلی فاصله دارد. در مرحله بعد برای تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به منوی Image رفته و گزینه Auto Color را انتخاب می کنیم:

 

انتخاب دستور Auto Color

با اجرای این دستور تصویر به طرز قابل ملاحظه ای به سمت رنگ های سرد تمایل پیدا می کند:

 

نتیجه دستور Auto Color

در مبحث تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با اصطلاحاتی مانند رنگ گرم و رنگ سرد زیاد برخورد دارید پس بهتر است مفهوم آنها را بدانید. وقتی از رنگ گرم صحبت می کنیم منظور رنگ های قرمز و نارنجی و زرد و …. است و وقتی از رنگ سرد صحبت می کنیم منظور نسخه های مختلف از رنگ آبی است. حالا به منظور بررسی عملکرد این ابزار در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ مجددا با ابزار قطره چکان روی همان ناحیه از بالش کلیک می کنیم و مقادیر HSB را مشاهده می کنیم.

 

مقادیر HSB پس از Auto Color

با توجه به نمودار رنگ ها مقدار ۱۹۹ برای Hue در محدوده رنگ آبی قرار دارد. حالا به Saturation دقت کنید. ۳ درصد!! همانطور که گفته شد مقدار کمتر از ۵ درصد را می توان خنثی در نظر گرفت. بنابراین می توان نتیجه گرفت ابزار Auto Color عملکرد موفقیت آمیزی در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ داشت. اما مشکلی که وجود دارد این است که عملکرد این ابزار از یک عکس به عکس دیگر به طرز غیر قابل پیش بینی تغییر می کند و نمی توان قاطعانه گفت ابزار مناسبی برای تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ است. بنابراین به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ باید دنبال راهکار های کاربردی تری گشت.

 

 تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با دستور Color Balance:

در این بخش از آموزش تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ قصد داریم دستور Color Balance را به شما معرفی کنیم. این دستور به شما امکان این را می دهد که به صورت بسیار دقیق و حرفه ای به تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ بیردازید. نتیجه استفاده از این دستور معمولا بهتر از دستور های اتوماتیک تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ است اما در عین حال نیاز به صرف وقت و دقت بیشتری دارد. دستور Color Balance به صورت یک لایه تنظیمات (Adjustment Layer) روی عکس قابل اعمال است. برای دسترسی به این دستور می توان مانند تصویر زیر روی آیکون مشخص شده در پنل لایه ها کلیک کرد و سپس گزینه Color Balance را انتخاب کزد.

 

انتخاب دستور Color Balance

و یا میتوان از آیکون های تنظیمات لایه ای آیکون Color Balance را که در تصویر زیر مشخص شده است انتخاب کرد:

 

انتخاب آیکون Color Balance

با این کار پنجره تنظیمات Color Balance مطابق تصویر زیر ظاهر می شود:

 

پنجره تنظیمات Color Balance

همانطور که گفته شد استفاده از این دستور نیازمند صرف وقت بیشتری است. در تصویر بالا ۶ رنگ به صورت دو به دو مقابل هم قرار گرفته اند. Red مقابل Cyan و Green مقابل Magenta و در نهایت Blue مقابل Yellow. لغزنده ای هم ما بین این دو رنگ و روی صفر قرار گرفته است. در واقع حرکت دادن لغزنده به سمت هر رنگ به معنی کاستن از رنگ مقابل آن است. به طور مثال اگر لغزنده را به سمت Cyan حرکت دهیم به این معنی نیست که قصد داریم Cyan به عکس اضافه کنیم بلکه به این معنی است که می خواهیم از رنگ قرمز عکس بکاهیم. دقت کنید که هیچگاه نمی توان به یکباره تنظیمات ایده آل را پیدا کرد و باید در هر مرحله یکی از اسلایدر ها را تغییر داد و سپس به سراغ اسلایدرهای دیگر رفت و در صورت لزوم باز اسلایدر اول را تغییر داد. به عنوان مثال در مورد تصویر نمونه که از ابتدا با آن کار می کردیم ابتدا مقدار اسلایدر اول را روی -۳۰ می گذاریم بدین معنی که رنگ قرمز را کاهش می دهیم. حال تصویر کمی سبز به نظر می رسد پس اسلایدر دوم را روی -۱۰ می گذاریم. حالا عکس کمی زرد به نظر می رسد پس اسلایدر سوم را روی ۴۰ می گذاریم. حالا باز تصویر اندکی قرمز به نظر می رسد پس اسلایدر اول را می بریم روی -۵۰ :

 

تغییر Midtones

 

همانطور که در تصویر بالا مشخص است در حال حاضر تنها در حال تغییر Midtone ها هستیم. ولی اگر به تلویزیون گوشه تصویر دقت کنید می بینید که رنگ آن اندکی به سمت آبی تمایل دارد. برای اصلاح آن ابتدا همانطور که در تصویر زیر مشخص شده است از قسمت Tones گزینه Shadows را انتخاب کنید و سپس مقادیر زیر را برای اسلایدر ها قرار دهید:

 

تغییر Shadows

حالا اگر به پوست صورت پسرها دقت کنید می بینیم که اندکی به قرمز تمایل دارد و برای اصلاح آن از قسمت Tones گزینه Highlights را انتخاب می کنیم و سپس مقادیر زیر را برای اسلایدر ها اعمال می کنیم:

 

تغییر Highlights

 

حال مجددا به Midtones بر می گردیم و مقادیر زیر را وارد می کنیم:

 

تغییر مجدد Midtones

خوب حالا برای بررسی این تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ مجددا ابزار Eyedropper را انتخاب و در همان ناحیه بالش کلیک می کنیم. و مقدیر HSB را بررسی می کنیم:

 

کاهش قابل توجه Saturation

نتیجه فوق العاده است می بینید که مقدار اشباع رنگ به ۲ درصد رسیده است که می توان گفت کاملا خنثی است چون کمتر از ۵ درصد است. نکته پایانی در مورد ابزار Color Balance اینکه به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به صورت بهینه بهتر است پس از انتخاب لایه تنظیمات مربوط به Color Balance از قسمت بالای پنل لایه ها نوع اعمال آن را از Normal به Color تغییر دهید:

 

تغییر از Normal به Color

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با استفاده از Photo Filter:

در این قسمت از آموزش قصد داریم افکتی مشابه آنچه در زمان عکاسی آنالوگ با استفاده از فیلترها ایجاد می شد را ایجاد کنیم. در واقع در دنیای دیجیتال بیشتر مراحل تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ یا نرم افزار های Post Processing دیگر انجام می شود. برای این منظور ابتدا به تصویر اولیه دقت کنید:

 

عکس قبل از اعمال Photo Filter

 

حالا به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ ابتدا مجددا با ابزار قطره چکان روی همان ناحیه بالش کلیک می کنیم و نتیجه HSB را مشاهده می کنیم و به خاطر می سپاریم:

 

مقادیر اولیه HSB

 

حال از آیکون های تنظیمات لایه ای آیکون Photo Filter را که به شکل یک دوربین است را انتخاب می کنیم:

 

انتخاب آیکون Photo Filter

 

با این کار پنجره تنظیمات این ابزار باز می شود:

 

انتخاب مربع رنگی

مطابق تصویر بالا ابتدا Color را انتخاب کنید و سپس روی مربع رنگی کلیک کنید تا ابزار انتخاب رنگ باز شود :

 

پنجره ابزار Color Picker

در این پنجزه ابتدا مقدار Brightness را روی ۱۰۰ و مقدار Saturation را برابر با مقدار اشباع رنگ Color Cast که با Eyedropper انتخاب کردیم قرار دهید. برای مقدار Hue نیاز به یک جمع یا تفریق ریاضی دارید. اگر مقدار Hue در Color Cast کمتر از ۱۸۰ درجه است (مانند مورد ما) ۱۸۰ درجه به آن اضافه کنید. پس ما باید ۱۸۰ درجه به ۳۲ اضافه کنیم گه به ۲۱۲ می رسیم. ولی اگر مقدار آن بیشتر از ۱۸۰ درجه بود ۱۸۰ درجه از آن کم می کنیم. در نهایت OK می کنیم.

حال پس از بازگشت به پنجره تنظیمات Photo Filter مانند تصویر زیر:

 

تغییر تنظیمات Photo Filter

مقدار Density را روی ۱۰۰ درصد قرار دهید و مطمئن شوید گزینه Preserve Luminosity انتخاب شده است. حال نتیجه اعمال این فیلتر را ببینید:

 

نتیجه اعمال Photo Filter

نتیجه رضایت بخش است اما مشکلی که وجود دارد این است که این فیلتر مقداری از درجه اشباع رنگ ها می کاهد. در قسمت بعد به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ روشی را به شما یاد خواهیم داد که میزان اشباع رنگ ها را نیز مد نظر قرار دهد.

 

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با دستور Vibrance:

در این قسمت ار آموزش قصد داریم به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به صورت ترکیبی، از Vibrance استفاده کنیم. در واقع افکت Photo Filter مرحله قبل را با این دستور کامل می کنیم. برای این منظور از بین آیکون های تنظیمات لایه ای، آیکون Vibrance را که به شکل V است را انتخاب کنید:

 

انتخاب آیکون وایبرانس

با این کار پنجره تنظیمات Vibrance باز می شود:

 

تغییر تنظیمات وایبرنس

 

تاثیر Saturation در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ را از قبل می دانید، اگر آنرا به شدت افزایش دهیم، رنگ های تصویر به صورت جیغ و زننده در می آید و اگر آن را به شدت کاهش دهیم تصویر به یک عکس سیاه و سفید تبدیل می شود. اما Vibrance اندکی پیچیده تر است. Vibrance به رنگ های با Saturation پایین بهای بیشتری می دهد. بنابراین اگر مقدار آنرا افزایش دهید، Intensity رنگ های با درجه اشباع پایین تر بیش از Intensity رنگ های با درجه اشباع بالا افزایش پیدا خواهد کرد. و اگر آنرا کاهش دهید شدت رنگ های با اشباع پایین کاهش می یابد و در نهایت تنها رنگ هایی که درجه اشباع بالایی دارند باقی خواهند ماند. در مورد این تصویر ما Vibrance را مطابق تصویر بالا روی ۵۰ و Saturation را روی ۲۰ قرار می دهیم. نتیجه کار را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

 

نتیجه اعمال Vibrance

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با دستور Hue/Saturation:

یکی دیگر از ابزارهایی که به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ وجود دارد دستور Hue/Saturation است. به منظور بررسی تاثیر این دستور در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ، تصویر نمونه زیر آماده شده است:

 

قوطی های رنگ

ابتدا از مجموعه آیکون های تنظیمات لایه ای مطابق تصویر زیر دستور Hue/Saturation را انتخاب کنید:

 

انتخاب آیکون Hue/Saturation

 

با این کار پنجره تنظیمات این ابزار مطابق شکل زیر نمایش داده می شود:

 

پنجره تنظیمات Hue/Saturation

اگر لغزنده Saturation را به منتهی الیه چپ منتقل کنیم مشاهده می کنید که تصویر سیاه و سفید می شود:

 

تبدیل عکس به سیاه سفید با کاهش اشباع رنگ

و اگر آن را به منتهی الیه سمت راست منتقل کنیم مشاهده می کنید که کلیه رنگ ها و حتی آنهایی که در مرکز نمودار دایره ای Hue/Saturation قرار دارند به زنده ترین و اشباع ترین حالت خود در می آیند:

 

تغییر اشباع رنگ به بیشترین مقدار

حال اگر اسلایدر Hue را حرکت دهید مشاهده می کنید که رنگ ها روی نمودار دایره ای شروع به چرخش می کنند و رنگ قوطی های رنگ نیز تغییر می کند. همچنین به این نکته دقت داشته باشید که برای ریست کردن تنظیمات دکمه ای در نظر گرفته شده است:

 

ریست کردن تنظیمات Hue/Saturation

با زدن این دکمه همه لغزنده ها به مقدار ۰ بر می گردند. یکی دیگر از مواردی که در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ چندان نقش پررنگی ندارد اسلایدر Lightness است. به طور مثال در تصویر زیر اسلایدر Lightness را روی ۵۰ قرار داده ایم.

 

افزایش Lightness

با این کار رنگ های مشکی به ۵۰ درصد خاکستری تبدیل شده و سفید ها سفید باقی می مانند و سایر رنگ ها در این رنج فشرده می شوند. در مقابل اگر اسلایدر را به سمت چپ ببریم:

 

کاهش Lightness

با این کار سیاه ها سیاه باقی می مانند و سفید ها ۵۰ درصد خاکستری شده و بقیه رنگ ها در این رنج فشرده می شوند. پیشنهاد من این است که اصلا با Lightness کاری نداشته باشید و آن را به حال خود رها کنید!!!

یکی دیگر از آپشن های دستور Hue/Saturation گزینه Target Adjustment است که با آن می توان Hue یا Saturation قسمت خاصی از عکس را تغییر داد :

 

تغییر رنگ ناحیه انتخابی

مشابه تصویر بالا با فعال کردن علامت دست و کلیک و درگ در قسمت خاصی از تصویر و میزان اشباع آن رنگ در تصویر تغییر می کند و اگر کلید Ctrl را نگه دارید و درگ کنید، میزان Hue آن رنگ تغییر می کند و عملا به رنگ دیگری تغییر داده می شود. در قسمت بعد یک مثال عملی از کاربرد این دستور برای تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ شرح داده خواهد شد.

مثال عملی از تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با ابزار Hue/Saturation:

به منظور یادگیری بهتر تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ قصد داریم یک مثال عملی و جالب را با هم مرور کنیم. به تصویر زیر دقت کنید:

 

خانه درختی

در نگاه اول تصویر تقریبا سیاه و سفید به نظر می رسد و حتی اگر سه کانال RGB را هم مستقلا نگاه کنیم می بینیم که تقریبا یکسان هستند. در واقع هر زمان هر سه کانال کاملا بر هم منطبق باشند تصویر کاملا سیاه و سفید است. حالا مطابق تصویر زیر میزان اشباع را به ۱۰۰ درصد میرسانیم :

 

افزایش درجه اشباع رنگ

نتیجه کار را در تصویر زیر می توانید ببینید:

 

عکس با رنگ زننده و نویز بالا

مشاهده می کنید تصویری که تقریبا سیاه سفید بود به یک تصویر کاملا رنگی تبدیل شد. هر چند رنگ ها بسیار زننده هستند و همچنین تصویر پر از نویز است. برای کاهش نویز کافی است مقدار Saturation را از ۱۰۰ به ۹۰ کاهش دهیم:

 

کاهش نویز با کاهش اشباع رنگ

نتیجه کار را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

 

نتیجه کاهش اشباع رنگ

همانطور که مشاهده می کنید نویز تصویر به شدت کاهش پیدا کرد و رنگ ها هم بسیار طبیعی تر شدند. اما یک مقدار رنگ تصویر به سمت قرمز است. برای اینکه این قرمزی را به سمت نارنجی میل دهیم کافی است مقدار Hue را ۱۰ واحد افزایش دهیم تا از سمت قرمز به سمت نارنجی در جهت مثبت حرکت کنیم.

 

افزایش مقدار Hue

نتیجه را در تصویر زیر می بینید:

 

نتیجه افزایش Hue

حالا اجازه دهید به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به شکل دقیق تر با دستور تغییر رنگ انتخابی اندکی رنگ آسمان را تغییر دهیم. برای این منظور مانند تصویر زیر علامت دست را انتخاب کنید:

 

تغییر رنگ آسمان

حالا در منطقه مشخص شده در تصویر زیر کلیک کنید و به سمت چپ درگ کنید:

 

نتیجه تغییر رنگ آسمان

وقتی مقدار Saturation به -۴۰ رسید توقف کنید. مشاهده می کنید رنگ آسمان اندکی بهتر به نظر می رسد. حالا دکمه Ctrl را نگه دارید و اندکی به سمت چپ درگ کنید تا مقدار Hue آسمان ۱۰ واحد کم شود.

 

کاهش مقدار Hue در آسمان

با این کار رنگ آسمان بسیار طبیعی می شود.

 

 تنظیم رنگ عکس با فتوشاپ – استفاده از Vibrance برای ایجاد رنگ بیشتر:

در صورتی که از نتیجه کار در پایان مرحله قبل راضی نیستید این مرحله به شما کمک می کند در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ به نتایج بهتری برسید. در مرحله قبل تا جایی که امکان داشت از دستور Hue/Saturation به منظور تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ استفاده کردیم. ولی اگر بخواهیم رنگ های زنده تری داشته باشیم این ابزار کمک بیشتری به ما نمی کند. ابتدا روی آیکون Vibrance کلیک کنید تا پنجره تنظیمات آن باز شود:

 

پنجره تنظیمات Vibrance

 

لغزنده Saturation در این ابزار اگرچه همنام گزینه Saturation در ابزار Hue/Saturation است اما تاثیر آن روی عکس متفاوت است. اگر مقدار Saturation را به ۱۰۰ افزایش دهیم مقداری نویز در تصویر ایجاد می شود ولی به مراتب کمتر از حالتی است که در ابزار Hue/Saturation مقدار Saturation را به ۱۰۰ افزایش می دادیم. همچنین رنگ ها به آن اندازه شدید و زننده نیستند:

 

تغییر اسلایدر اشباع

ولی نکته مهمی که در استفاده از این ابزار در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ وجود دارد این است که اگر لایه Hue/Saturation که در مرحله قبل ایجاد کردیم خاموش کنیم اسلایدر Saturation ابزار Vibrance هیچ تغییری در رنگ عکس به وجود نمی آورد. به عبارت دیگر این اسلایدر مستقلا هیچ رنگی ایجاد نمی کند و وابسته به تنظیمات ابزار Hue/Saturation است. اسلایدر Vibrance همانطور که قبلا گفته شد میزان Intensity رنگ هایی که Saturation پایین تری دارند را کم یا زیاد می کند. برای تصویر فوق مقادیر زیر را تنظیم می کنیم:

 

تغییر اسلایدر وایبرنس

 

درخت ها در تصویر بالا مقداری زرد به نظر می رسد بنابراین با کمک تغییر انتخابی Hue قصد داریم به تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ بپردازیم. برای این کار مطابق عکس زیر علامت دست را انتخاب می کنیم:

 

کاهش مجدد مقدار Hue

حال دکمه Ctrl را نگه داشته و به سمت چپ درگ می کنیم تا مقدار Hue برای رنگ های زرد به -۱۰ برسد. همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید رنگ درخت ها با این کار به مراتب طبیعی تر به نظر می رسد. بنابراین در تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ با ترکیب ابزارهای Hue/Saturation و Vibrance می توان به نتایج بسیار خوبی رسید.

تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ – ایجاد تون Sepia با ابزار Hue/Saturation:

در این بخش از درس تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ قصد داریم یک روش سریع ایجاد تون سپیا با کمک ابزار Hue/Saturation را آموزش دهیم. برای این منظور همانند تصویر زیر ابتدا در پنجره تنظیمات Hue/Saturation تیک گزینه Colorize را بزنید سپس مقدار Saturation را روی ۲۰ درصد قرار دهید.

 

اعمال تنظیمات جدید

با توجه به نمودار دایره ای که در ابتدای این درس مشاهده کردید رنگ مناسب برای سپیا حدود ۴۰ درجه است بنابراین مقدار Hue را نیز روی ۴۰ درجه قرار میدهیم. نتیجه این تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ در تصویر بالا نشان داده شده است. حال برای اینکه کاری کنیم که این افکت بیشتر به چشم بیاید تنظیمات زیر را در یک لایه جدید Brightness/Contrast اعمال می کنیم:

 

تغییر Brightness و Contrast

نتیجه این کار نیز در تصویر بالا نمایش داده شده است.

بدین ترتیب به پایان درس نهم از مجموعه آموزش گام به گام فتوشاپ با عنوان تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ رسیدیم. امیدواریم با این آموزش نحوه صحیح تنظیم رنگ عکس در فتوشاپ را فرا گرفته باشید.

تنظیم نور عکس در فتوشاپ

مقدمه:

با سلام

در این درس از مجموعه آموزش گام به گام فتوشاپ نحوه تنظیم نور عکس در فتوشاپ را فرا خواهید گرفت. در واقع این درس یکی از مهم ترین مراحل در فرآیند یادگیری فتوشاپ است. پیشنهاد می کنم تمامی مراحل را به دقت دنبال کنید و حتی این درس را چندین بار مرور کنید و مراحل آن را مجددا تکرار کنید. با توجه به اینکه حجم مطالبی که در زمینه تنظیم نور عکس مطرح می شود بسیار زیاد است ابتدا قصد داشتیم این آموزش را در دو قسمت ارائه کنیم اما در نهایت به منظور حفظ یکپارچگی مطلب کل آموزش در یک مطلب ارائه شد. لطفا هر زمان احساس کردید حجم مطالب زیاد شده ادامه خواندن مطلب را به زمان دیگری موکول کنید چون برای یادگیری این مطالب نیاز به تمرکز و حوصله زیاد دارید.

Luminance یا دزخشندگی یا همان لومینانس به میزان روشنایی (Brightness) هر پیکسل گفته می شود. به واحد اندازه گیری Luminance (لومینانس) لول (Level) گفته می شود. در این مقیاس اندازه گیری مقدار صفر به سیاه و ۲۵۵ به سفید اختصاص داده شده است و هر عددی بین ۰ و ۲۵۵ معادل یک رنگ خاکستری است.

 

 

اما ممکن است بپرسید رنگ چگونه به وجود می آید. در واقع اگر یک تصویر RGB را در نظر بگیرید، این عکس از سه نسخه متفاوت از عکس تشکیل شده است که به هر کدام از آنها یک Channel یا کانال گفته می شود. هر یک از این سه کانال (Channel) با یکی از سه رنگ قرمز، سبز و آبی رنگ آمیزی شده است (RGB) :

از ترکیب این سه لایه، تصویر رنگی نهایی تشکیل می شود:

 

 

به عبارت دیگر می توان گفت رنگ تابعی از لومینانس (Luminance) است. در عین حال رنگ و لومینانس (Luminance) تاثیرات متقابلی نیز بر هم دارند که جالب توجه است. به طور مثال به تصویر زیر دقت کنید:

 

در سمت چپ همانطور که انتظار دارید از بالا به پایین از رنگ خاکستری روشن به خاکستری تیره و در نهایت مشکی می رسیم. برای رنگ های سرد مثل آبی نیز از یک آبی روشن در نهایت به آبی تیره می رسیم. ولی برای یک رنگ گرم مانند قرمز از صورتی در بالا به یک قزمز تیره (scarlet) در پایین می رسیم. و در نهایت در سمت راست از رنگ زرد به یک سبز تیره می رسیم. به عبارت ساده تر تغییر نور و روشنایی عکس بسیار حساس است. در این درس به شما آموزش می دهیم که چگونه لومینانس (Luminance) عکس را به شکلی تغییر دهید که تصویر نهایی همیشه بهتر از تصویر ابتدایی باشد و نه بدتر.

 

لومینانس چگونه کار می کند:

همانطور که گفته شد لومینانس (Luminance) هر پیکسل می تواند از ۰ یا سیاه تا ۲۵۵ یا سفید تغییر کند. در هر تصویر به نواحی تیره عکس (به سمت ۰) ناحیه سایه یا shadows، به نواحی روشن عکس (به سمت ۲۵۵) Highlights و به نواحی میانی Midtones گفته می شود:

 

 

همانطور که از تصویر بالا نیز مشخص است هیچ مرز معینی بین نواحی مشخص شده وجود ندارد. هر عکس دیجیتال از چندین تصویر سیاه و سفید تشکیل شده است که با هم در ارتباط هستند و تصویر رنگی نهایی را ایجاد می کنند. به هر کدام از این قسمت های سیاه  و سفید همانطور که گفته شد یک کانال یا Channel گفته می شود. و همانطور که گفته شد این کانال ها به ترتیب قرمز، سبز و آبی هستند. هر جا که رنگ های روشن در کانال قرمز و سبز روی هم بنشینند رنگ زرد، هر جا رنگ های روشن سبز و آبی با هم تلاقی کنند آبی روشن (Cyan) و هر جا قرمز و آبی با هم برخورد کنند بنفش ایجاد می شود.

 

اگر در یک قسمت عکس هر سه کانال دارای Highlight باشند در تصویر نهایی رنگ سفید ایجاد خواهد شد و اگر در هر سه کانال سایه یا shadow داشته باشیم در تصویر نهایی رنگ سیاه ایجاد می شود. برای درک بهتر این موضوع به تصویر زیر دقت کنید:

 

حال به منوی Window رفته و Channels را انتخاب کنید :

 

 

با این کار پنل کانال ها (Channels) باز می شود:

 

همانطور که مشاهده می کنید فتوشاپ هر سه کانال قرمز، سبز و آبی را نمایش می دهد و در بالای هر سه کانال نیز تصویر RGB قرار گرفته است. با کلیک روی هر کدام از کانال ها می توان عکس را در آن کانال مشاهده کرد. در سه تصویر زیر عکس به ترتیب در سه کانال قرمز، سبز و آبی نمایش داده شده است.

 

 

در کانال قرمز بیشتر نواحی در Highlight قرار گرفته است. کانال های سبز و آبی هم اگرچه تیره تر از کانال قرمز هستند ولی باز هم نمیتوان در آنها ناحیه Shadow پیدا کرد در نتیجه تصویر نهایی که حاصل ترکیب این سه کانال است نیز هیچ ناحیه Shadow یا سایه ای ندارد. حال برای بهبود وضعیت نوری عکس و جهت تنظیم نور آن به منوی Image بروید و از آنجا گزینه Auto Contrast را انتخاب کنید.

 

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید با این کار نور تصویر به مراتب بهتر و طبیعی تر به نظر می رسد :

 

با اجرای این دستور فتوشاپ یک فرایند بهبود نور کانال به کانال را انجام می دهد. بدین ترتیب که در هر کانال تیره ترین پیکسل را انتخاب می کند و میزان لومینانس آن را به رنگ سیاه (صفر) تغییر میدهد و سپس لومینانس روشن ترین پیکسل ها را به سفید (۲۵۵) تغییر می دهد  و سایر پیکسل ها را نیز به همین نسبت تغییر میدهد. در ادامه هر یک از کانال های تصویر بالا را (به ترتیب قرمز سبز و آبی) مشاهده می کنید:

 

 

سه دستور پر کاربرد در فتوشاپ:

در این بخش قصد داریم سه دستور بسیار پرکاربرد فتوشاپ را آموزش دهیم. در واقع بر اساس نظر سنجی انجام شده این سه دستور جز ۱۰ دستور پراستفاده در فتوشاپ هستند. این سه دستور عبارتند از Auto Tone، Auto Contrast و Auto Color که هر سه از طریق منوی Image در دسترس هستند.

 

استفاده از این دستورها ساده است. تنها کافی است دستور را اجرا کنید و نتیجه راببینید اگر راضی کننده بود آن را نگه دارید و در غیر این صورت با زدن Ctrl+Z آن را به حالت اول بازگردانید. البته پر کاربرد بودن این دستورات بدین معنی نیست که بسیار قدرتمندند و شاید زمانی که معلومات شما در استفاده از فتوشاپ به حد قابل قبولی رسید از آنها اصلا استفاده نکنید. اما به هر حال بد نیست روش کار آنها را یاد بگیرید. به تصویر زیر دقت کنید :

در این تصویر هر سه دستور روی  تصویر سمت چپ اعمال شده و نتایج به ترتیب در سمت راست قرار گرفته اند. با اجرای دستور Auto Tone، فتوشاپ هر کانال را به صورت مستقل بررسی می کند و در هر کانال تیره ترین پیکسل را سیاه و روشن ترین را سفید می کند و بقیه پیکسل ها را در طول این طیف می کشد. در نتیجه اجرای این دستور ترکیب رنگی عکس نیز عوض می شود که البته شاید همیشه مناسب نباشد.

با اجرای دستور Auto Contrast فتوشاپ بر اساس یک حالت ترکیبی تیره ترین پیکسل ها را سیاه و روشن ترین آنها را سیاه می کند. بدین معنی که همه کانال ها به یک شکل تحت تاثیر قرار می گیرند. در نتیجه نواحی Highlight روشن تر شده و نواحی تیره تیره تر می شوند ولی ترکیب طبیعی رنگ عکس به هم نمی خورد.

در دستور Auto Color فتوشاپ مجددا مشابه حالت Auto Tone، به صورت کانال به کانال هر کانال را مستقلا تحت تاثیر قرار می دهد و پیکسل های تیره را سیاه و روشن را سفید می کند و علاوه بر این پیکسل های میانی را نیز خنثی می کند و در نتیجه قسمت های رنگی تصویر رنگی می مانند ولی سایر قسمت ها سیاه و سفید می شوند.

 

تنظیم نور عکس با دستور Brightness/Contrast:

یک ابزار مهم دیگر جهت تنظیم نور عکس در فتوشاپ ابزار تنظیم اتوماتیک Brightness و Contrast است که البته نسبت به سه دستور قبلی مخفی تر است و شاید تا بحال متوجه آن نشده باشید. این ابزار به ویژه در فتوشاپ نسخه CS6 بسیار خوب عمل می کند. برای اجرای این دستور به منوی Image بروید و از آنحا از زیر منوی Adjustments گزینه Brightness/Contrast را انتخاب کنید:

 

 

همانطور که مشاهده می کنید با اجرای این دستور پنجره زیر ظاهر می شود:

 

حال کافی است که دکمه Auto را فشار دهید. اجرای این دستور چند ثانیه ای زمان می برد زیرا در این دستور فتوشاپ نه تنها به صورت کانال به کانال تصویر را ارزیابی می کند بلکه Midtone ها را نیز تغییر میدهد بنابراین ساختار رنگی تصویر به هم نمی ریزد و به اعتقاد من نتیجه کار از سایر گزینه های اتوماتیک بهتر است :

 

 

 

به این روش از اعمال کردن دستور Brightness/Contrast روش استاتیک گفته می شود. اجازه دهید روش استاتیک را روی یک عکس دیگر آزمایش کنیم :

 

با اعمال این دستور و انتخاب دکمه Auto به تصویر زیر می رسیم :

 

ایجاد لایه تنظیمات یا Adjustment Layer:

اما روش دیگری نیز برای اعمال Adjustment و تنظیم نور عکس وجود دارد. این روش که روش دینامیک نیز نامیده می شود به شما این امکان را می دهد که بعدا بتوانید تنظیمات نوری عکس را ویرایش کنید. پیشنهاد من به شما این است که همیشه از این روش استفاده کنید. برای استفاده از این روش می توان به دو صورت عمل کرد که هر دو به ایجاد یک لایه تنظیمات (Adjustment Layer) می انجامند. در روش اول می توان ابتدا روی آیکون کوچک مشخص شده در پنل لایه ها کلیک کرد و سپس از منوی ظاهر شده گزینه Brightness/Contrast را جهت تنظیم نور عکس انتخاب کرد.

 

و یا اینکه مانند تصاویر زیر ابتدا از منوی Window گزینه Adjustments را انتخاب کرد و سپس روی آیکون Brightness/Contrast کلیک کرد.

 

با این کار پنل Brightness/Contrast باز شده و می توان با انتخاب Auto تنظیمات اتوماتیک را اعمال کرد و یا به صورت دستی و با حرکت لغزنده های مشخص شده تنظیم نور عکس را انجام داد:

 

پس از اعمال تغییرات مشاهده می کنید که یک لایه تنظیمات (Adjustment Layer) در پنل لایه ها ایجاد می شود :

 

این لایه قابل ویرایش است بدین معنی که هر زمان خواستید می توانید تنظیم نور عکس را تغییر دهید و یا حتی لایه آن را خاموش کنید. در واقع با این روش تصویر اصلی شما دست نخورده باقی می ماند و تنظم نور عکس به صورت اطلاعات اضافی در یک لایه جداگانه ذخیره می شود. نکته جالب دیگر اینکه اگر به Document Size در پایین پنجره عکس نگاه کنید دو عدد می بینید :

 

عدد سمت چپ نشان دهنده سایز عکس در حالت بدون لایه و عدد سمت راست حجم عکس در صورتی است که به صورت لایه دار ذخیره شود. در این مورد هر دو عدد یکی هستند و این بدین معنی است که اعمال تنظیم نور عکس تقریبا حجم عکس را تغییری نمی دهد. همچنین به این نکته دقت داشته باشید که برای ویرایش Adjustment Layer تنها کافی است روی آیکون آن در پنل لایه ها دوبار کلیک کنید.

 

ایزوله کردن لایه تنظیمات به کمک Layer Mask:

یکی از محاسن استفاده از Adjustment Layer این است که یا کمک Layer Mask می توان این تغییرات را محدود به نواحی خاصی از عکس یا تصویر کرد. برای این منظور ابتدا ابزار Quick Selection Tool را از نوار ابزار فتوشاپ انتخاب کنید و سپس مانند تصویر زیر بدن پروانه را انتخاب کنید:

 

 

دقت کنید که بال ها انتخاب نشوند. حال برای انتخاب نواحی Shadow مشابه به منوی Select رفته و Similar را انتخاب کنید. بدین ترتیب نواحی Shadow مشابه نیز انتخاب می شوند:

 

اما دقت کنید که ما برای اعمال Layer Mask به معکوس این انتخاب نیاز داریم بنابراین به منوی Select رفته و Inverse را انتخاب می کنیم :

 

 

پس از معکوس شدن منطقه انتخاب شده در حالی که لایه Brighten انتخاب شده است روی آیکون ایجاد Layer Mask در پایین پنل لایه ها کلیک کنید.

 

نتیجه اعمال شده روی تصویر را ببینید:

 

می بینید که بدن پروانه به شدت تیره شد. برای تعدیل این افکت به منوی Filter زیر منوی Blur و گزینه Gaussian Blur بروید و مقدار لغزنده را روی ۱۰ بگذارید:

 

 

سپس روی Layer Mask دوبار کلیک کنید و در پنجره تنظیمات مقدار Intensity را روی ۲۰ درصد قرار دهید:

 

نتیجه نهایی را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

 

معرفی Histogram یا هیستوگرام:

یک روش دیگر برای تنظیم نور عکس در فتوشاپ استفاده از هیستوگرام (Histogram) است. برای نمایش هیستوگرام ابتدا به منوی Window رفته و از آنجا گزینه Histogram را انتخاب کنید. ممکن است در نگاه اول نمودار هیستوگرام گیج کننده باشد.

 

برای درک بهتر نمودار Histogram ابندا از منوی نشان داده شده در تصویر زیر گزینه Expanded View را انتخاب کنید و سپس از قسمت Channel گزینه Luminosity را انتخاب کنید :

 

به منظور توضیح بهتر نمودار هیستوگرام، این نمودار به صورت بزرگ شده در تصویر زیر آورده شده است:

 

این در واقع یک نمودار ستونی از Luminance عکس شماست. این نمودار با رنگ سیاه در سمت چپ شروع شده و به رنگ سفید در سمت راست می رسد. در واقع هر چه ستون در این طیف بلندتر باشد به معنی این است لول Luminance شما بالاتر است. در واقع شما از سمت چپ تا راست ۲۵۶ لول مختلف از لومینانس در هر کانال دارید که شامل سفید در سمت راست و سیاه در سمت چپ نیز می شود و اگر به تصویر بالا هم دقت کنید می بینید که ۲۵۶ ستون عمودی منطبق با این ۲۵۶ لول لومینانس وجود دارد. همانطور که در تصویر بالا نمایش داده شده است به ناحیه نزدیک به رنگ سیاه Shadows یا سایه ها گفته می شود. و قسمت های نزدیک به رنگ سفید که در سمت راست قرار دارند Highlights نامیده می شوند و Midtones در قسمت میانی نمودار قرار می گیرند. در یک هیستوگرام خوب، ستون ها با ارتفاع کم از سمت چپ شروع شده و به تدریج طول آنها در ناحیه Shadows افزایش پیدا می کند. و در قسمت Highlights نیز ارتفاع ستون ها به یک ماکزیموم رسیده و سپس کاهش می یابد. و در قسمت Midtones چند نوسان به بالا و پایین داریم. اما اگر به طور مثال هیستوگرام با ارتفاع زیاد در سمت چپ شروع شده و در سمت راست نیز مجددا با ارتفاع به پایان برسد و در ناحیه میانی اتفاق خاصی نیافتد مطمئن باشید عکس خوبی در اختیار ندارید و حتی با بهبود وضعیت نوری آن نیز نتیجه نهایی چندان مطلوب نخواهد بود. ارتفاع هر ستون نیز بیانگر میزان لول لومینانس در آن ناحیه است.

برای روشن شدن نحوه استفاده از هیستوگرام یک مثال عملی را مطرح می کنیم. در ادامه به بررسی نمودار هیستوگرام تصویر زیر می پردازیم:

 

به نمودار هیستوگرام این تصویر دقت کنید:

 

با توجه به نموادار بالا این تصویر حاوی مقدار زیادی MidTone یا نواحی میانی است. با این حال سایه ها یا Shadows مطابق منطقه ۱ تصویر بالا بسیار ضعیفند و همانطور که در منطقه شماره دو هیستوگرام مشاهده می کنید عملا هیچ Highlight ی نداریم. به علامت تعجبی که در منطقه ۳ تصویر بالا مشخص شده است دقت کنید. معنی این علامت این است که هیستوگرام کش شده است و باید به روز رسانی شود. برای این کار کافی است روی علام تعجب یا علامت refresh کلیک کنید. حالا به بررسی تاثیر تغییر پارامترهای Brightness و Contrast روی نمودار هیستوگرام می پردازیم.همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، در صورت حرکت لغزنده Brightness به سمت راست کل نمودار هیستوگرام به سمت Highlight ها شیفت داده می شود:

 

و در مقابل اگر لغزنده Brightness را به سمت چپ منتقل کنیم کل نمودار هیستوگرام نیز به سمت چپ  یعنی به سمت ناحیه سایه ها یا Shadows شیفت داده می شود.

 

تاثیر تغییر پارامتر Contrast اندکی متفاوت است. اگر لغزنده کنتراست را به سمت راست حرکت دهیم نمودار هیستوگرام منبسط شده و به طرفین کشیده می شود:

 

 

و اگر لغزنده کنتراست را به سمت چپ حرکت دهیم نمودار هیستوگرام منقبض شده و از طرفین به سمت مرکز جمع می شود:

 

به طور کلی هنگام بررسی نموادر Histogram اولین موردی که باید چک شود این است که دقیقا در نوحی چسبیده به محورهای عمودی چپ و راست قله نداشته باشیم.

 

دستور Shadows/Highlights:

در این قسمت از آموزش قصد داریم نحوه تصحیح نوری عکسی که سایه و Highlight شدیدی دارد را مرور کنیم. به تصویر زیر توجه کنید:

 

به منظور تحلیل وضعیت نوری این عکس نمودار هیستوگرام آن را مشاهده می کنیم:

 

 

با توجه به نمودار هیستوگرام این عکس دارای های لایت ها و سایه های شدید است و در قسمت Midtone نیز بسیار ضعیف است. اما با توجه به اینکه در منتها الیه سمت راست و چپ نمودار هیستوگرام افت می کند و تقریبا به صفر می رسد می توان امیدوار بود که مقداری وضعیت نوری تصویر را بهبود بخشید. در چنین شرایطی برای بهبود تصویر از دستور Shadows/Highlights استفاده می کنیم. برای این منظور به منوی Image رفته و از زیر منوی Adjustments گزینه Shadow/Highlights را انتخاب کنید.

 

 

دقت داشته باشید که این دستور فقط به صورت استاتیک قابل اعمال است و نمی توان آن را به صورت Adjustment Layer روی عکس اعمال کرد. پس از اجرای این دستور پنجره آن باز می شود. مقادیر زیر را برای Shadows و Highlights وارد کنید.

 

 

در واقع کاری که این دستور انجام میدهد این است که سایه ها را روشن تر و Highlight ها را تیره تر می کند و در نهایت به Midtone ها در تصویر وزن بیشتری می دهد. نتیجه اعمال تنظیمات فوق در تصویر زیر نمایش داده شده است :

 

 

 

مشاهده می کنید که با این تنظیم نور عکس به مراتب جزئیات بیشتری از آن بازیابی شد و نتیجه بسیار قابل توجه است. البته یک مشکل که وجود دارد این است که رنگ های روی بدن فیل چندان طبیعی به نظر نمی رسند. این مشکل را در یک مرحله دیگر حل می کنیم. برای این منظور بلافاصله بعد از اجرای دستور Shadows/Highlights به منوی Edit رفته و دستور Fade Shadow/Highlights را اجرا کنید:

 

 

دقت کنید که این دستور حتما باید بلافاصله بعد از دستور Shadows/Highlights اجرا شود و اگر بعد از این دستور مثلا دستور Select را اجرا کنید دیگر دستور Fade Shadows/Highlights قابل اجرا نخواهد بود. بعد از بازشدن پنجره این دستور ابتدا Mode آن را روی Luminosity قرار دهید و سپس مقدار Opacity را روی ۶۰ یا ۷۰ درصد قرار دهید. و در نهایت OK کنید.

 

 

در تصویر زیر نتیجه اعمال این دستور را جهت تنظیم نور عکس و رنگ آن مشاهده می کنید:

 

و حال اگر هیستوگرام عکس بالا را مشاهده کنیم بهبود فوق العاده وضعیت نوری عکس را مشاهده خواهید کرد:

 

 

همانطور که مشاهده می کنید دیگر سایه و Highlight شدیدی وجود ندارد و ناحیه Midtones هم وزن بیشتری پیدا کرده است.

کراپ کردن تصویر در فتوشاپ

در این درس از مجموعه آموزش گام به گام فتوشاپ، به آموزش کراپ کردن تصویر در فتوشاپ و همچنین نحوه صحیح مستقیم کردن تصاویر کج می پردازیم. دوربین های دیجیتال امروزی معمولا قادر به ثبت تصاویری در اندازه ۱۰ تا ۲۰ مگاپیکسل هستند. اما متاسفانه یک تصور غلط در بین کاربران وجود دارد که باید سایز ثبت تصاویر را از ماکزیموم سایزی که دوربین قادر به ثبت آن است مقداری کاهش داد تا بتوان تصاویر بیشتری روی حافظه دوربین ثبت کرد. این تفکر به حدی در بین کاربران جا افتاده است که سازندگان برخی دوربین های غیر حرفه ای، سایز ثبت تصاویر را به صورت پیش فرض روی مقدار کمتری از آنچه سخت افزار دوربین ساپورت می کند قرار می دهند. به اعتقاد من این یک تصور کاملا غلط است و باید همیشه و بدون استثنا تصاویر را در بزرگترین سایز ممکن ثبت کرد. چون اولا ممکن است تصویر ثبت شده کج باشد و مجبور باشید آن را بچرخانید. چرخاندن تصویر یک فرآیند تخریبی است و باعث می شود که فتوشاپ تمامی پیکسل های تصویر را از نو ایجاد کند. ثانیا ممکن است شما قصد داشته باشید که تصویر را کراپ کنید و بخش هایی از تصویر را حذف کنید. اگر سایز تصویر شما کوچک باشد مسلما تصویر بعد از برش کوچکتر هم خواهد شد و شاید دیگر قادر به چاپ آن در سایز دلخواه خود نباشید. همچنین به این نکته هم توجه داشته باشید که امروزه قیمت حافظه های دوربین به شدت افت کرده و به طور مثال می توان یک حافظه SD با ظرفیت ۳۲ گیگابایت را در زمان نگارش این نوشته با قیمت تقریبی ۷۰۰۰۰ تومان خریداری کرد. با فرض اینکه تصاویر ثبت شده با دوربین شما هر کدام ۱۰ مگابایت حجم داشته باشد می توان روی این حافظه بیش از ۳۰۰۰ تصویر ذخیره کرد.

در ادامه به معرفی ابزار Crop در فتوشاپ نسخه CS6 می پردازیم. ابزار Crop در این نسخه از فتوشاپ بهبود یافته و با استفاده از آن می توان سایز Canvas را بدون پاک کردن پیکسل های تصویر تغییر داد. بعد از استفاده از این ابزار، تصویر نهایی در یک لایه جدید قرار می گیرد.

ابزار کراپ پنجمین ابزار در نوار ابزار فتوشاپ از بالاست. برای دسترسی به این ابزار می توان روی آن کلیک کرد و یا از کلید میانبر آن یعنی C استفاده کرد.

 

 

به چند روش می توان از این ابزار استفاده کرد. در روش اول به محظ انتخاب این ابزار دستگیره هایی دور تا دور تصویر ظاهر میشود:

 

با کشیدن هر کدام از این دستگیره ها به سمت داخل تصویر کادر کراپ تغییر سایز داده و به راحتی می توان منطقه مورد نظر از تصویر را انتخاب کرد :

 

با تغییر مکان دستگیره ها خطوط راهنما که مطابق قانون یک سوم ترسیم شده اند آشکار می شوند. همانطور که می دانید طبق قانون یک سوم بهتر است سوژه عکس در یکی از محل های تقاطع این خطوط قرار گیرد. در واقع ما این کار را با دستور کراپ انجام دادیم هر چند بهتر بود از همان ابتدا این عکس به شکل صحیح گرفته می شد.

یک راه دیگر استفاده از ابزار Crop مانند نسخه های قدیمی تر فتوشاپ این است که پس از انتخاب ابزار کراپ با موس وسط تصویر کلیک و درگ کنیم. به این ترتیب می توانیم کادر مناسب برای تصویر را ترسیم کنیم. یکی دیگر از مشکلاتی که تصویر بالا دارد این است که خط افق واقعا افقی نیست. بنابراین باید اندکی Canvas یا کادر تصویر را بچرخانیم. برای این کار بهتر است ابتدا نحوه نمایش خطوط راهنما را در نوار تنظیمات ابزار کراپ، از Rule of Thirds به Grid تغییر دهیم :

 

حالا موس را به بیرون کادر منتقل کنید. مشاهده می کنید که نشانگر موس به یک فلش دو طرفه خمیده تبدیل میشود و این بدان معنی است که شما می توانید کادر را بچرخانید. کادر را آنقدر میچرخانیم تا خط افق با یکی از خطوط راهنما منطبق شود.

 

 

اگر به نوار تنظیمات ابزار کراپ توجه کنید مشاهده می کنید که یک گزینه مشابه تصویر زیر وجود دارد:

 

کاربرد گزینه Delete Cropped Pixels حذف پیکسل های کراپ شده پس از کراپ است. توصیه من به شما این است که این گزینه را حتما غیر فعال کنید. بدین ترتیب شما همیشه به کل پیکسل های تصویر خود دسترسی دارید.

بعد از اینکه از کادر کراپ خود رضایت کامل داشتید سه راه برای اعمال کراپ روی تصویر وجود دارد. اول اینکه مانند تصویر زیر روی علامت تیک کلیک کنید:

 

راه دوم اینکه دکمه Enter را بزنید و راه آخر اینکه وسط کادر کراپ دوبار کلیک کنید.

در ورژن های قدیمی تر فتوشاپ وقتی شما یک کراپ روی تصویر اعمال می کردید، اگر از نتیجه راضی نبودید باید Ctrl+Z می زدید و دوباره از اول شروع می کردید. اما در فتوشاپ CS6 خوشبختانه این مشکل برطرف شده است. به این ترتیب که بعد از اعمال کراپ می توانید مجددا ابزار کراپ را انتخاب کنید و کراپ قبلی را ویرایش کنید. به طور مثال می توانید اندازه کادر کراپ قبلی را تغییر دهید.

شما می توانید هنگام برش زدن یا کراپ کردن تصویر، نسبت طول به عرض را روی عدد خاصی قفل کنید. برای این منظور هنگام کراپ کردن تصویر راست کلیک کنید و یکی از گزینه های مشخص شده در تصویر را انتخاب کنید:

 

بدین ترتیب با تغییر هر یک از اضلاع کراپ اضلاع دیگر نیز برای حفظ نسبت طول به عرض تغییر می کنند. در نهایت دکمه Enter را برای اعمال کراپ کردن تصویر بزنید.

یکی از امکانات جانبی ابزار Crop صاف کردن تصاویر کج است. در نوار تنظیمات این ابزار یک گزینه به نام Straighten وجود دارد که این کار را انجام میدهد.

 

پس از انتخاب این گزینه کافی است یک خط در امتداد افق ترسیم کنید تا خود به خود تصویر مستقیم شده و همچنین کراپ شود. اما به اعتقاد من برای صاف کردن تصاویر کج بهتر است از روش دیگری استفاده کنید. ابتدا روی ابزار قطره چکان کلیک کنید و دکمه موس را پایین نگه دارید. و سپس ابزار Ruler Tool یا همان خط کش را انتخاب کنید.

 

حال یک خط در امتداد خط افق ترسیم کنید

 

 

حال از نوار تنظیمات گزینه Straighten Layer را انتخاب کنید. با این کار تصویر در قاب میچرخد و شما این امکان را دارید که در مرحله بعد کراپ مناسب را روی آن اعمال کنید.

 

با مستقیم کردن تصویر لبه تصویر خالی شده و صفحه شطرنجی پشت آن آشکار می شود. در اینجا یک تکنیک به شما آموزش می دهم تا بتوانید چنین مشکلاتی در تصویرتان را برطرف کنید. برای این منظور ابتدا ابزار Polygonal Lasso Tool را انتخاب کنید.

 

حالا لبه تصویر را مطابق تصویر زیر انتخاب کنید. دقت کنید که نباید خیلی از لبه دور شوید.

 

 

حالا به منوی Edit رفته و گزینه Fill را انتخاب کنید :

 

 

حالا در قسمت Contents و بخش Use گزینه Content Aware را انتخاب کنید.

 

حالا دکمه OK را بزنید و معجزه فتوشاپ در پرکردن نواحی خالی را مشاهده کنید.

 

در برخی موارد بخشی از یک تصویر که با زاویه گرفته شده و حالت پرسپکتیو دارد نظر شما را جلب می کند و تصمیم میگیرید آن را استخراج کنید. برای چنین مواقعی ابزار Perspective Crop Tool کاربرد دارد. برای این منظور ابتدا مانند تصویر زیر این ابزار را انتخاب کنید:

 

حال مانند ابزار Crop گوشه بالا سمت چپ و پایین سمت راست بخش مورد نظر تصویر را انتخاب کنید تا یک کادر کراپ اولیه ایجاد شود.

 

 

بر خلاف ابزار Crop در این ابزار شما می توانید گوشه های کادر را مستقلا جابجا کنید و کادر کراپ را روی تصویر پرسپکتیو خود بنشانید. برای این مظور گوشه های بالا سمت راست و پایین سمت چپ کادر کراپ را روی گوشه های بخش مورد نظر قرار دهید :

 

با کمک دستگیره های وسط اضلاع می توانید مرزهای کراپ را جابجا کنید. پس از اینکه کادر مناسب تشکیل شد دکمه Enter را بزنید.

 

 

به این ترتیب به انتهای درس هفتم با عنوان کراپ کردن تصویر و صاف کردن آن در فتوشاپ رسیدیم.

ذخیره سازی فایل ها در فتوشاپ

در این آموزش نحوه ذخیره سازی فایل ها در فتوشاپ را فرا خواهید گرفت. ممکن است در ابتدا اینگونه به نظر برسد که ذخیره کردن فایل در فتوشاپ نیز مانند سایر نرم افزار هاست و تنها باید روی گزینه Save کلیک کرد. اما قضیه به این سادگی ها هم نیست. در واقع فتوشاپ همیشه ادعا کرده است که تمامی انواع فورمت های فایل های تصویری را پشتیبانی می کند. لیست کردن تمام این فورمت ها شاید چندان کارآمد نباشد اما لازم است که شما اطلاعاتی راجع به ۴ فورمت اصلی رایج در دنیای دیجیتال را داشته باشید. این چهار فورمت عبارتند از tif، png، jpg و فورمت اختصاصی فتوشاپ یعنی PSD که با آن میتوان لایه ها را در یک فایل ذخیره کرد.

ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که فتوشاپ یک ویژگی خاص برای مواقع crash کردن برنامه دارد. برای این منظور مطابق تصویر زیر به منوی Edit بروید و از قسمت Preferences گزینه File Handling را انتخاب کنید.

 

با این کار کادر زیر ظاهر می شود:

 

مطمئن شوید که گزینه Automatically Save Recovery Information حتما انتخاب شده باشد. با این کار در صورت بروز خطا در برنامه و بسته شدن آن یا مثلا قطع برق همیشه یک نسخه پشتیبان از فایل شما ذخیره می شود که قابل بازیابی است. پیشنهاد من این است که گزینه هر ۵ دقیقه را انتخاب کنید. به این ترتیب هر ۵ دقیقه یک بک آپ از فایل شما ذخیره می شود.

در ادامه به ذکر نکاتی مهم در ذخیره سازی فایل ها و جلوگیری از از بین رفتن اطلاعات می پردازیم. ابتدا من یک تصویر را که از ۳ لایه تشکیل شده است باز می کنم (یک لایه تصویر اصلی و دو لایه Adjustment) سپس دو لایه Adjustment را مطابق شکل زیر با نگه داشتن دکمه Shift و کلیک روی آنها انتخاب می کنم.

 

حال با زدن دکمه Backspace این دو لایه را پاک می کنم. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، با این کار دو ستاره در جلوی نام فایل در پنجره فتوشاپ ظاهر می شود.

 

ستاره  داخل پرانتز به این معنی است که این تصویر از یک Color Profile متفاوت نسبت به آنچه فتوشاپ روی آن تنظیم شده است استفاده می کند. فعلا نیازی نیست نگران این موضوع باشیم و فعلا از ستاره داخل پرانتز صرف نظر می کنیم. اما مفهوم ستاره بیرون پرانتز این است که تغییرات ذخیره نشده ای وجود دارد و بنابراین احتمال از دست رفتن این اطلاعات ذخیره نشده وجود دارد.

برای ذخیره کردن اطلاعات می توان به منوی File رفت و گزینه Save را انتخاب کرد و یا از کلید میانبر آن یعنی Ctrl+S استفاده کرد.

 

با این کار فایل ذخیره شده و ستاره های بیرون و داخل پرانتز محو می شوند. اما مشکلی که با این کار به وجود می آید این است که فایل روی فایل ارجینال ذخیره شده و بنابراین لایه های Adjustment ما نیز پاک شده اند. در واقع این مشکل بسیار رایج است به خصوص زمانی که از کلید میانبر ذخیره کردن یعنی Ctrl+S استفاده می شود. چون کلید S ما بین دو کلید A و D قرار گرفته و کلیدهای میانبر CTRL+A و CTRL+D نیز از پرکاربردترین کلیدهای میانبر در فتوشاپ هستند. و احتمال اینکه اشتباها به جای آنها Ctrl+S فشرده شود بسیار زیاد است. اما نگران نباشید. با فتوشاپ تقریبا همیشه می توان در زمان به عقب بازگشت! برای این کار ابتدا مطابق تصویر زیر به منوی Window رفته و سپس گزینه History را انتخاب کنید:

 

بدین ترتیب پنل History ظاهر می شود. در پنل History لیستی از تمامی تغییرات انجام شده روی فایل از زمان باز کردن آن دیده میشود. در این مورد خاص ما بعد از باز کردن فایل دو لایه را حذف کردیم و همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید این دو مرحله یعنی باز کردن فایل و حذف لایه ها در پنل History ثبت شده است.

 

به منظور نمایش بهتر من پنل لایه ها و پنل تاریخچه را کنار هم قرار داده ام. برای بازیابی لایه های حذف شده مطابق تصویر بالا کافی است روی مرحله Open در پنل History یا تاریخچه کلیک کنید و همانطور که در قسمت شماره دو تصویر بالا نمایش دهده شده مشاهده می کنید که لایه های حذف شده مجددا پدیدار شدند. حالا مجددا به منوی فایل می رویم و گزینه Save را انتخاب می کنیم تا اطلاعات بازیابی شده مجددا در فایل ذخیره شوند. نکته دیگر اینکه در فتوشاپ بر خلاف سایر نرم افزار ها حتی Revert کردن هم قابل بازگشت است و می توان از پنل History آن را بازیابی کرد.

اما توجه داشته باشید که لیست تغییرات تنها تا زمانی که فایل شما باز است در دسترس شماست و اگر فایل را ببندید دیگر نمی توانید به تغییرات قبلی بازگردید. هنگامی که شما قبل از ذخیره کردن فایل بخواهید آن را ببندید فتوشاپ پیغامی مشابه زیر به شما نمایش می دهد:

اگر روی Yes کلیک کنید اطلاعاتی که ناخواسته پاک کرده اید دیگر قابل بازیابی نخواهد بود. پیشنهاد من این است که هیچگاه این کار را انجام ندهید. هرگاه چنین پیغامی دیدید ابتدا Cancel کنید و سپس تصمیم بگیرید که آیا فایل را ذخیره کنید یا خیر.

هنگامی که قصد دارید تغییراتی در فایل PSD خود اعمال کنید و نسخه جدید از آن ایجاد کنید باید از دستور آشنای Save as استفاده کنید. برای این منظور پس از اعمال تغییرات مطابق تصویر زیر ابتدا به منوی File رفته و گزینه Save as را انتخاب کنبد.

 

 

 

پس از باز شدن پنجره save as مطابق شکل زیر ابتدا یک نام متفاوت وارد کنید. همچنین در منوی فورمت فایل، فورمت فتوشاپ را انتخاب کنید.

 

همچنین دقت کنید که همه گزینه ها به جز As a Copy تیک خورده باشند. در نهایت روی دکمه save کلیک کنید. با زدن دکمه save پیغام زیر ظاهر می شود:

 

انتخاب گزینه Maximize Compatibility باعث می شود که سایر نرم افزارها مانند Premiere و Lightroom نیز بتوانند فایل های PSD را باز کنند. من از این نرم افزار ها استفاده نمی کنم و احتمالا بسیاری از شما نیز از این نرم افزار ها استفاده نمی کنید. پیشنهاد من این است که این گزینه را غیر فعال کنید زیرا با غیر فعال کردن آن حجم نهایی فایل شما تا سقف ۵۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. به نظر من حتی بهتر است کاری کرد که فتوشاپ به طور پیش فرض این گزینه را برای شما غیر فعال کند و دیگر این سوال تکراری را از شما نپرسد. برای این کار مجددا مانند مراحل بالا به قسمت File Handling از Preferences بروید.

 

 

حال گزینه Maximize PSD and PSB File Compatibility را روی Never به معنی هیچگاه قرار دهید.

یکی از فورمت های بسیار رایج و سازگار در صنایع چاپ فورمت TIFF است که مخفف عبارت Tagged Image File Format است. این فورمت فشرده سازی بدون افت کیفیت را ارائه می دهد. همچنین می توان لایه ها را نیز در فایل با پسوند tif ذخیره کرد اما دو مشکل در این ارتباط وجود دارد. اول اینکه همیشه یک تصویر بدون لایه نیز در فایل tif به همراه لایه ها ذخیره می شود که این باعث افزایش قابل توجه حجم فایل می شود. و مشکل دوم اینکه خیلی از افراد ممکن است انتظار اینکه در فایل tif لایه ها فعال باشد را نداشته باشند.

یک کاربرد tif می تواند این باشد که می توان تصاویر را با transparency ذخیره کرد. برای این کار پس از باز کردن فایل PSD به منوی File رفته و save as را انتخاب کنید.

 

 

ابتدا نام مورد نظر خود را وارد کنید سپس فورمت را Tiff انتخاب کنید. مطمئن شوید که گزینه Layers فعال باشد و سپس save را بزنید. اما ایرادی که به این کاربرد وارد می شود این است که فورمت PSD فتوشاپ نیز این قابلیت را دارد و نیازی به تبدیل به tif نیست. اما با این وجود بسیار رایج است که تصاویر تک لایه را با فورمت tif ذخیره کرد. برای این کار دو راه وجود دارد. یکی اینکه ابتدا به منوی Layers رفته و سپس گزینه Flatten Image را انتخاب کنید.

 

 

و سپس از فایل یک save as گرفت. اما روش دوم ذخیره یک کپی از فایل است. برای این منظور به منوی File رفته و Save as را بزنید.

 

تنظیمات را مانند تصویر بالا اعمال کنید و سپس روی دکمه save کلیک کنید.

 

در پنجره ای که ظاهر می شود Image Compression را حتما روی LZW بگذارید. این نوع فشرده سازی علاوه بر اینکه باعث کاهش حجم فایل شما می شود، هیچ افت کیفیتی را هم موجب نمی شود. همچنین دقت کنید Discard Layers and Save a Copy انتخاب شده باشد. در پایان روی OK کلیک کنید.

فورمت PNG نیز یکی از فورمت های رایج در طراحی Interactive است. در این فورمت نیز همانند فورمت TIFF می توان تصاویر را به صورت Full Color و بدون افت کیفیت ذخیره کرد. همچنین این فورمت Transparency را پشتیبانی می کند. برای ذخیره فایل در این فورمت به منوی فایل بروید و save as را انتخاب کنید:

 

نوع فایل را روی PNG بگذارید. دقت کنید که خود به خود Layers غیر فعال شده و As a Copy تیک خورده است و غیر قابل تغییر است. حال Save را بزنید.

 

در کادر ظاهر شده از قسمت Compression گزینه Smallest را انتخاب و از قسمت Interlace گزینه None را انتخاب و در نهایت OK کنید.

 

یکی از ویژگی های جدید در فتوشاپ نسخه CS6 ویژگی Background Saving است. با این قابلیت وقتی شما یک فایل بزرگ را save می کنید ممکن است مجبور شوید زمان زیادی منتظر اتمام این پروسه بمانید. در نسخه های قبلی شما باید منتظر اتمام پروسه می ماندید ولی در این نسخه از فتوشاپ شما همزمان با save کردن می توانید به کار خود ادامه دهید و حتی می توانید به فایل دیگری بروید و تغییرات ایجاد کنید.

 

آخرین فورمتی که به بررسی آن می پردازیم فورمت JPEG است. با این فورمت تحت هیچ شرایطی نمی توان لایه ها را ذخیره کرد. همچنین Transparency در این فورمت وجود ندارد. این فورمت همیشه با فشرده سازی تخریبی همراه است به این معنی که شما نمی توانید از یک تصویر یک نسخه JPEG بدون افت کیفیت تولید کنید. اما کاربرد این نوع فورمت که بسیار هم رایج است کاهش حجم فایل هاست. به مثال زیر دقت کنید.

به طور مثال یک فایل PSD در حالتی که Maximize Compatibility غیر فعال است ۱۸۰ مگابایت حجم دارد. پس از ذخیره آن به صورت تک لایه در فورمت PNG یا TIFF حجم آن به ۷۰ مگابایت می رسد و پس از تبدیل آن به JPEG با حداقل فشرده سازی (کیفیت ۱۲) حجم آن به حدود ۳۰ مگابایت می رسد. و اگر فشرده سازی را به بیشترین حد ممکن برسانیم حجم فایل به ۱.۳ مگابایت می رسد. که البته باعث افت شدید کیفیت می شود.

برای ذخیره فایل در این فورمت به منوی File رفته save as را انتخاب کنید:

 

 

نوع فایل را روی JPEG تنظیم کنید. مشاهده می کنید تنظیمات غیر فعال شده و گزینه لایه ها نیز خاموش و As a Copy  فعال است. سپس روی save کلیک کنید.

 

پیشنهاد من این است که همیشه تصاویر را با کیفیت بالا یا همان ۱۲ ذخیره کنید. از قسمت تنظیمات نیز گزینه Baseline Optimized را انتخاب کنید. مشاهده می کنید حجم فایل در حدود ۲۷.۲ مگابایت خواهد شد. در نهایت روی OK کلیک کنید.

به این ترتیب به پایان درس ششم با عنوان ذخیره سازی فایل ها در فتوشاپ رسیدیم.

درس پنجم- اندازه و وضوح تصویر در فتوشاپ

با سلام

در این آموزش قرار است به یکی از پایه ای ترین و در عین حال مهمترین مفاهیم دنیای تصاویر دیجیتال و همچنین فتوشاپ بپردازیم. اندازه و وضوح تصویر در فتوشاپ یا Image size and resolution، همانطور که گفته شد دو مفهوم اساسی و مهم هستند که بسیاری از افراد در درک آن با مشکل مواجه هستند. برای درک بهتر این دو مفهوم ابتدا باید پایه ای ترین و کوچکترین عضو سازنده تصاویر دیجیتال را بشناسیم. در تصاویر دیجیتال و همچنین صفحات نمایش، پیکسل یک مربع کامل است که از طرفین خود به پیکسل های دیگر متصل است و هیچ فاصله ای بین آنها وجود ندارد. هرچه تعداد پیکسل ها بیشتر و اندازه آنها کوچکتر شود تشخیص آنها برای چشم انسان دشوارتر خواهد بود و در اصطلاح هر چه تعداد پیکسل ها بیشتر باشد تصویر بهتری خواهیم داشت.

در یک مقایسه می توان گفت پیکسل ها شبیه سلول های ارگانیک هستند. به طور مثال چندیدن ترلیون سلول لازم است تا بدن انسان ساخته شود. پس کمیت عامل مهمی است. اما از طرف دیگر کیفیت هم به همان اندازه مهم است. برای داشتن یک ارگانیسم سالم باید سلول های باکیفیت و سالمی داشته باشیم. به طور مشابه یک تصویر بی کیفیت ممکن است از چندین میلیون پیکسل تشکیل شده باشد و در مقابل یک تصویر خوب ممکن است تنها از چند صد هزار پیکسل تشکیل شده باشد که به کیفیت تصویر دیجیتال و یا تصویر اسکن شده اولیه بستگی دارد.

در این آموزش همانطور که گفته شد، ما به دو ویژگی تصویر که به پیکسل وابسته اند می پردازیم. اندازه و وضوح تصویر در فتوشاپ. یاد خواهید گرفت که برای داشتن یک تصویر با کیفیت به چه تعداد پیکسل نیاز دارید. همچنین روش کاهش و یا افزایش پیکسل ها را در موارد نیاز یاد خواهید گرفت. به طور کلی در پایان این درس یاد خواهید گرفت چگونه تعداد پیکسل ها را برای نمایش روی صفحه نمایش و یا پرینت تنظیم کنید.

 

ابتدا به اندازه تصویر یا همان Image Size می پردازیم. به تصویر زیر دقت کنید (برای نمایش بهتر روی آن کلیک کنید) :

 

همانطور که مشاهده می کنید، پهنای این تصویر ۹۱۸ پیکسل و ارتفاع آن ۶۳۲ پیکسل است و با دقت به درصد نمایش تصویر در فتوشاپ، متوجه می شویم که تصویر در حالت ۱۰۰ درصد در حال نمایش است. انداره تصویر یا همان Image Size بیانگر پهنا و ارتفاع عکس بر حسب پیکسل و همچنین تعداد کل پیکسل های موجود در هر تصویر است. به طور مثال در تصویر بالا ۵۸۰۱۷۶ پیکسل داریم که از حاصل ضرب پهنا در ارتفاع بدست آمده است. ممکن است در ابتدا عدد بزرگی به نظر بیاید ولی در نظر داشته باشید که دوربین های دیجیتال امروزی قادر به ثبت ۱۰ تا ۲۰ مگاپیکسل یا حتی بیشتر هستند. برای تبدیل تعداد پیکسل ها به مگاپیکسل کافی است ۵۸۰۱۷۶ را بر ۱۰۰۰۰۰۰ تقسیم کنیم. بنابراین تصویر ما حدود ۰.۵۸ مگاپیکسل است که در مقایسه با ۱۰ تا ۲۰ مگاپیکسل عدد کوچکی است.

در مقابل رزولوشن یا وضوح تصویر به تعداد پیکسل هایی گفته می شود که در یک اینچ یا میلیمتر خطی قرار گرفته است. به طور مثال resolution تصویر بالا روی ۱۰۰ پیکسل در اینچ و یا به طور خلاصه ۱۰۰ppi تنظیم شده است. به این موضوع دقت کنید که در دنیای فتوشاپ رزولوشن تنها در ارتباط با پرینت و چاپ تصویر معنی پیدا می کند و هر جا صحبت از Screen Graphics باشد رزولوشن بی معنی است. به عبارت دیگر اگر تصاویری تهیه می کنید که قرار است در وب قرار گیرد و یا ایمیل شوند، اصلا اهمیتی ندارد که رزولوشن چه مقدار باشد. اما در مقابل اندازه تصویر در مورد پرینت، صفحه نمایش، ایمیل و …. همیشه مهم و کلیدی است.

برای تغییر اندازه و وضوح تصویر در فتوشاپ از دستور Image Size استفاده می شود. برای این منظور مانند تصویر زیر ابتدا به منوی Image رفته و سپس دستور Image Size را انتخاب کنید و یا از کلید میانبر آن یعنی Alt+Ctrl+I استفاده کنید :

 

با اجرای این دستور پنجره Image Size در فتوشاپ باز می شود که می توانید آن را در تصویر زیر مشاهده کنید. در ادامه به توضیح قسمت های مختلف این پنجره و کاربرد های آن خواهیم پرداخت:

 

 

همانطور که مشاهده می کنید این پنجره از سه قسمت اصلی تشکیل شده است. بخش اول ابعاد پیکسلی تصویر را نمایش می دهد و همانطور که مشخص است این تصویر ۹۱۸ در ۶۳۲ پیکسل است. عدد ۱.۶۶M که داخل بیضی سبز رنگ مشخص شده است، نمایشگر سایز تصویر در حافظه رم است. شاید برای شما جالب باشد که بدانید این عدد چگونه محاسبه می شود. برای دانستن آن باید دقت کنید که برای ذخیره هر رنگ کامل RGB به سه بایت از حافظه برای ذخیره مقادیر R و G و B نیاز است. در اینجا ما مجموعا ۵۸۰۱۷۶ پیکسل داریم که هر کدام یک رنگ RGB دارد بنابراین ۵۸۰۱۷۶ ضربدر ۳ بایت حافظه برای نمایش چنین تصویری نیاز داریم که معادل ۱.۶۶ مگابایت است.

همچنین علامت زنجیر کوتاه بیانگر این است که عرض و ارتفاع تصویر به هم لینک شده اند و با تغییر یکی دیگری نیز تغییر می کند و مانع از به هم ریختن نسبت طول به عرض تصویر می شود. برای اینکه بتوانیم ابعاد ارتفاع و عرض را مستقلا تغییر دهیم کافی است که تیک مربوط به Constrain Proportions را برداریم. اما ما در این آموزش قصد چنین کاری را نداریم.

بخش دوم پنجره Image Size قسمت Document Size است که شاید بهتر بود Print Size نامیده میشد چون در واقع بیانگر ابعاد پرینتی است که از عکس خواهیم داشت. در اینجا همانطور که مشاهده می کنید عرض پرینت ما ۲۳.۳۲ سانتیمتر و ارتفاع آن ۱۶.۰۵ سانتی متر خواهد بود و دلیل آن این است که مقدار Resolution یا وضوح روی ۱۰۰ پیکسل در اینچ تنظیم شده است. که البته این مقدار برای چاپ عکس خیلی پایین است. اگر به تصویر زیر دقت کنید متوجه خواهید شد که ابعاد پرینت نیز به هم لینک شده هستند اما به مقدار Resolution لینک نشده اند. و این بدین معنی است که می توان مقدار Resolution را مستقل از ابعاد پرینت تغییر داد.

 

حال مطابق تصویر بالا اگر مقدار رزولوشن را از ۱۰۰ به ۳۰۰ افزایش دهیم مشاهده می کنیم که ابعاد پرینت تغییری نمی کند ولی در مقابل ابعاد تصویر به شدت تغییر می کنند و همچنین حجم تصویر در حافظه نیز به مقدار قابل توجهی افزایش پیدا می کند. دلیل این امر آن است که گزینه Resample Image فعال شده است. و این به معنی ایجاد پیکسل های جدید است. با توجه به اینکه ما اینجا مقدار Resolution و تعداد پیکسل ها را افزایش داده ایم به این کار Upsampling گفته می شود. و اگر رزولوشن را کم کنیم به این کار Downsampling گفته می شود.

حال به تصویر زیر دقت کنید. در این مرحله گزینه Resample Image را غیر فعال می کنیم:

 

به محظ غیر فعال کردن این گزینه، ابعاد پیکسلی تصویر به خالت غیر قابل تغییر در می آیند و این بدین معنی است که تغییر رزولوشن در این حالت روی اندازه تصویر تاثیری نخواهد داشت. همچنین پس از غیر فعال کردن گزینه Resample Image، همانطور که در قسمت شماره ۳ تصویر بالا مشاهده می کنید، هر سه پارامتر عرض، ارتفاع و رزولوشن به هم لینک شده اند که بدین معنی است که تغییر هر کدام روی دیگری تائیر خواهد گذاشت. همانطور که مشاهده می کنید با افزایش رزولوشن از ۱۰۰ به ۳۰۰ پیکسل در اینچ ابعاد پرینت ما به طرز قابل ملاحظه ای کاهش یافت. دلیل این امر این است که با این کار به فتوشاپ می گوییم از پیکسل های موجود، در هر اینچ کاغذ به جای ۱۰۰ پیکسل، ۳۰۰ پیکسل قرار بده. به طور مثال عرض تصویر ۹۱۸ پیکسل است و اگر قرار باشد در هر اینچ کاغذ ۳۰۰ پیکسل قرار دهیم بنابراین عرض پرینت ما ۳.۰۶ اینچ خواهد بود. و در نهایت تصویر چاپ شده کوچکتری نسبت به ۱۰۰PPI خواهیم داشت.

 

در این مرحله قصد داریم به تنظیمات ایده آل رزولوشن برای چاپ و پرینت عکس برسیم. برای این منظور همان تصویر اولیه با ابعاد ۹۱۸ در ۶۳۲ پیکسل را باز می کنیم و سپس مطابق تصویر زیر با رفتن به منوی Image و انتخاب دستور Duplicate، یک کپی از آن ایجاد می کنیم:

 

 

این کار به ما این امکان را میدهد که پس از Upsample کردن تصویر بتوانیم نتیجه کار را با تصویر اولیه مقایسه کنیم. هنگامی که با پرینت و چاپ تصاویر دیجیتال سروکار دارید بهتر است اطلاعات کافی و کاربردی در مورد PPI مناسب داشته باشید. در واقع چند عدد در این زمینه بسیار پرکاربرد هستند و در واقع رنج و بازه رزولوشن های مورد استفاده جهت پرینت را مشخص می کنند. باز هم تاکید می کنیم که این مقادیر تنها زمانی اهمیت پیدا می کنند که شما قصد چاپ تصویر خورد را داشته باشید. اگر قرار این تصویر روی مانیتور نمایش داده شود این مقادیر هیچ اهمیتی ندارند.

در صنعت چاپ رزولوشن ۲۲۰ PPI به عنوان حداقل رزولوشن مناسب برای چاپ در نظر گرفته می شود. رزولوشن های ۲۶۷ و ۳۰۰ PPI نیز برای چاپ تصاویر با کیفیت تجاری بسیار پر کاربرد هستند. همچنین رزولوشن ۳۶۰ PPI به عنوان مقدار حداکثر رزولوشن برای پرینت های Inkjet در نظر گرفته می شود. بنابراین بهتر است همیشه این چهار عدد ۲۲۰، ۲۶۷، ۳۰۰ و ۳۶۰ را به خاطر داشته باشید.

به منظور مشاهده و ارزیابی عملکرد فتوشاپ در Upsampling و ایجاد پیکسل های جدید و همچنین مقایسه تصویر Upsample شده با تصویری که از ابتدا با کیفیت بالاتر اسکن شده مطابق تصویر زیر دستور Image Size را روی کپی ایجاد شده از تصویر اولیه اجرا می کنیم :

 

برای این منظور ابتدا مطمئن شوید که هر دو گزینه Resample Image و Constrain Proportions انتخاب شده باشند. سپس مقدار رزولوشن را از ۱۰۰ به ۱۰۰۰ تغییر دهید. مشاهده می کنید که ابعاد چاپ همانطور که انتظار داشتیم ثابت ماند اما ابعاد تصویر ۱۰ برابر و حجم تصویر در حافظه ۱۰۰ برابر شد. حالا OK می کنیم و نتیجه کار را می بینیم. حال به منظور مقایسه با تصویر اولیه، تصویر اولیه را باز می کنیم و مقدار زوم آن را روی ۱۰۰۰ درصد می گذاریم. در دو تصویر زیر برشی از قسمت های مشابه دو تصویر را مشاهده می کنید:

 

 

تصویر اول تصویر Upsample شده و تصویر دوم تصویر اولیه زوم شده است. در تصویر زوم شده مشاهده می کنید که پیکسل های مربع شکل قابل مشاهده هستند ولی در تصویر Upsample شده نه تنها پیکسل ها قابل مشاهده نیستند بلکه انتقال از یک رنگ به رنگ دیگر بسیار نرم انجام شده است. اما به اعتقاد من نمی توان الزاما گفت که کیفیت تصویر Upsample شده بهتر است. حتما شما هم با من هم نظر هستید که تصویر Upsample شده بسیار Blur شده به نظر می رسد. شاید مشابه این حالت را زمانی مشاهده کنید که با یک دوربین دیجیتال یک عکس بدون فوکوس بگیرید. در واقع نمی توان گفت که تصویر Upsample شده جزئیات و Detail بیشتری را به بیننده ارائه می دهد.

حالا به تصویری که از ابتدا با کیفیت بالاتر اسکن شده است توجه کنید:

 

جزئیاتی که در این تصویر قابل مشاهده است قابل مقایسه با تصویر Upsample شده نیست. در این نسخه از تصویر حتی می توان جزئیات بافت کاغذ را هم مشاهده کرد. به طور خلاصه می توان گفت تصویری که از همان ابتدا با رزولوشن بالاتر ثبت و یا اسکن شود از نظر کیفیت و جزئیات با هیچ تصویر Upsample شده ای قابل مقایسه نیست.

برای مشاهده سایز فایل ها در حافظه مانند تصویر زیر روی نوار باریک در پایین پنجره مربوط به هر تصویر کلیک کنید. اگر سایز فایل را نمی بینید مطابق تصویر زیر روی فلش کوچک کلیک کنید و گزینه Document Size را انتخاب کنید.

 

مشاهده می کنید که سایز فایل با ابعاد کوچک در حافظه ۱.۶۶ مگابایت است که مقدار بسیار کمی است و فتوشاپ به سادگی چنین فایل هایی را باز می کند. اما این حجم در مورد تصاویر Upsample شده و همچنین تصویر با کیفیت بالای اسکن حدود ۱۶۶ مگابایت است. معمولا فتوشاپ هنگام باز کردن و کار کردن با فایل هایی که حجم بالاتر از ۱۰۰ مگابایت دارند کند می شود به خصوص هنگامی که لایه های جدیدی به فایل اضافه شود.

پس همیشه به این موضوع دقت داشته باشید که هنگام ثبت تصاویر با دوربین دیجیتال و یا اسکن تصاویر همیشه از بالاترین سایزی که می توانید استفاده کنید. هدف شما همیشه باید ثبت بیشترین جزئیات ممکن باشد.

حال قصد داریم نحوه صحیح تغییر سایز تصویر جهت چاپ را مرور کنیم. برای این منظور من تصویر با کیفیت بالا را باز می کنم. در این روش ما هیچگونه تغییری در تعداد پیکسل های تصویر نمی دهیم بنابراین ابعاد تصویر ثابت خواهد بود. دو روش برای انجام این کار وجود دارد. روش اول این است که مانند تصویر زیر به منوی فایل رفته و دستور Print را انتخاب کنیم و یا کلید میانبر آن یعنی Ctrl+P را فشار دهیم.

 

با اجرای دستور پرینت مطابق تصویر زیر پنجره آن باز می شود (برای مشاهده تصویر با کیفیت روی تصویر کلیک کنید):

 

قبل از هر چیز نحوه قرار گیری تصویر در کاغذ را به Landscape تغییر دهید (مرحله ۱). با توجه به اینکه قصد داریم تمام صفحه توسط تصویر پر شود عرض تصویر را به ۱۲ اینچ تغییر می دهیم. مشاهده می کنید که رزولوشن به طور خودکار به ۷۶۴PPI تغییر میکند. این بدین معنی است که ما پیکسل جدیدی به تصویر اضافه یا کم نمی کنیم. حال روی دکمه Done کلیک کنید. با این کار این اطلاعات همراه با فایل ذخیره خواهد شد و اگر مجددا به دستور Print بازگردید همین مقادیر را مشاهده خواهید کرد. همچنین می توانستیم گزینه Scale to fit Media را انتخاب کنیم تا ابعاد تصویر به صورت خودکار مطابق با سایز صفحه تغییر کنند.

روش دوم تغییر سایز برای پرینت، استفاده از دستور آشنای Image Size است. این دستور را اجرا کنید :

 

قبل از هر چیز گزینه Resample Image را غیر فعال کنید. با این کار هیچکدام از پیکسل های تصویر و همچنین ابعاد تصویر تغییر نخواهد کرد. حالا مانند روش قبل، مقدار عرض پرینت را به ۱۲ اینچ تغییر دهید. مشاهده می کنید رزولوشن به طور خودکار به ۷۶۵PPI تغییر می کند ولی ابعاد تصویر ثابت باقی می مانند.

در این مرحله قصد داریم Downsample کردن برای Print را آموزش دهیم. ممکن است در ابتدا این کار بی فایده به نظر برسد. اگر Upsampling یک فرآیند تخریبی باشد، Downsampling باید به مراتب تخریبی تر باشد. اما در واقع اینطور نیست. در حالی که به ندرت از Upsampling استفاده می شود، Downsampling به کرات مورد استفاده طراحان قرار می گیرد. فرض کنید در یک دفتر طراحی کار می کنید و قرار است فایلی را برای همکارتان جهت پرینت ارسال کنید. فایل اصلی بسیار حجیم است و آپلود آن زمان زیادی نیاز دارد. بنابراین شما تصویر را Downsample می کنید تا حجم کمتری اشغال کند و همچنین در پرینت نیز کیفیت آن قابل قبول باشد. برای این منظور مجددا دستور Image Size را اجرا می کنیم.

 

ابتدا مطمئن شوید که گزینه Resample Image فعال باشد. سپس عرض تصویر را به مقدار مورد نظر ۱۲ اینچ تغییر می دهیم و سپس مقدار وضوح یا رزولوشن را به ماکسیمم مقدار مورد استفاده در صنعت چاپ یعنی ۳۶۰ تغییر میدهیم. مشاهده می کنید که سایز فایل در حافظه از ۱۶۶ مگابایت به حدود ۳۷ مگابیات تغییر کرد. نکته مهم این است که هرچند فتوشاپ در Upsampling چندان خوب عمل نمی کند، اما در Downsampling فوق العاده عمل می کند.

در این مرحله قصد داریم یک تصویر را برای ارسال ایمیل Downsample کنیم. برای اینکار یک تصویر را که رزولوشن آن روی ۴۰۰ تنظیم شده است را باز می کنیم. و سپس دستور Image Size را اجرا می کنیم:

 

ابتدا اطمینان حاصل کنید که هر دو گزینه Constrain Proportions و Resample Image فعال باشد. سپس رزولوشن را از ۴۰۰ به ۱۰۰ تغییر می دهیم. دقت کنید که حجم فایل در حافظه و همچنین ابعاد آن به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا کردند. حال به منوی فایل رفته و Save as را انتخاب می کنیم و یک نام جدید تایپ کرده و Save را می زنیم. پنجره زیر ظاهر می شود :

 

کیفیت را روی ماکزیموم ۱۲ می گذاریم. دقت کنید که حجم فایل نهایی حدود ۱.۲ مگابایت شد که حجم ایده آل برای ارسال ایمیل است. در نهایت OK را کلیک کنید.

 

بدین ترتیب به پایان مبحث اندازه و وضوح تصویر در فتوشاپ رسیدیم. امیدوارم از این آموزش استفاده لازم را برده باشید.

آموزش گام به گام فتوشاپ – درس چهارم – کار کردن با لایه ها در فتوشاپ – Working with Layers in Photoshop

شاید یکی از مهم ترین قابلیت های فتوشاپ، امکان ایجاد تصاویر چند لایه است. برای درک بهتر مفهوم لایه ها، می توانید هر لایه را مانند یک صفحه شیشه ای شفاف د نظر بگیرید. اکنون با رنگ شروع به نقاشی روی هر یک از شیشه ها کنید. در نهایت همه شیشه ها را روی هم قرار دهید. مشاهده می کنید که نقاشی های روی هر لایه به شرطی دیده می شود که در آن قسمت و روی لایه های شیشه ای بالاتر از آن هیچ نقاشی کشیده نشده باشد.

کار کردن با لایه ها این امکان را به شما می دهد که روی المان های موجود روی آن لایه کار کنید و نگران ایجاد تاثیرات مخرب روی لایه های دیگر نباشید. برای فعال کردن پنل مربوط به لایه ها در فتوشاپ به مسیر زیر بروید : Window—->Layers. در صورتی که این گزینه تیک خورده باشد شما قادر خواهید بود پنل مربوط به لایه ها را در محیط کاری فتوشاپ مشاهده کنید.

در تصویر زیر نمونه ای از نمایش لایه ها در پنل لایه ها را مشاهده می کنید :

در صورتی که تمایل دارید آیکون مربوط به هر لایه مطابق شکل بالا، بزرگ نمایش داده شود ابتدا مطابق شکل زیر، روی فلش گوشه بالایی پنل لایه ها کلیک کنید :

و سپس گزینه Panel Options را انتخاب کنید :

و از پنجره باز شده، بزرگترین آیکون را انتخاب و از قسمت پایینی پنجره، Layer Bounds را انتخاب کنید. با این کار، در آیکون مربوط به هر لایه تنها محتویات همان لایه نمایش داده می شود.

مخفی کردن و یا نمایش محتویات یک لایه :

اگر به پنل لایه ها دقت کنید، مشاهده می کنید که در کنار هر لایه آیکونی به شکل چشم وجود دارد. این آیکون نشان دهنده وضعیت نمایش لایه است (Layer Visibility). در صورتی علامت چشم وجود داشته باشد، بدین معنی است که محتویات لایه نمایش داده شده است و در صورتی که علامت چشم وجود نداشته باشد بدین معنی است که محتویات لایه مخفی شده است. به سادگی و با کلیک بر روی علامت چشم، می توان محتویات یک لایه را نمایش داد و یا مخفی کرد.

در صورتی که بخواهید فقط و فقط محتویات یک لایه نمایش داده شود و ما بقی لایه ها مخفی شوند، کلید Alt را نگه داشته و روی آیکون چشم کنار لایه مربوطه کلیک کنید. نکته مهمی که در کار کردن با لایه ها وجود دارد این است که، هنگام که می خواهید روی المان های موجود در یک لایه تغییری ایجاد کنید، ابتدا باید آن لایه را انتخاب کنید. برای این کار کافی است در یک ناحیه خالی روبروی نام لایه در پنل لایه ها کلیک کنید.

ابزار Move و کار کردن با لایه ها :

ابزار Move، همانطور که از نام آن پیداست، به منظور جابجا کردن المان ها به کار می رود. وقتی با یک فایل چند لایه سر و کار دارید، با انتخاب این ابزار می توانید اجزای تشکیل دهنده لایه انتخاب شده را جابجا کنید. نکته مهم در هنگام کار کردن با این ابزار، توجه به گزینه Auto Select است :

در صورتی که این گزینه فعال باشد، با کلیک روی هر نقطه از تصویر، لایه ای انتخاب خواهد شد که در زیر نشانگر موس شما دارای المان باشد. اگر در نقطه ای کلیک کنید که چند جز از چن لایه مختلف روی هم افتاده باشد، لایه ای انتخاب می شود که بالاتر از بقیه قرار گرفته باشد. توصیه کلی این است که این گزینه را تنها زمانی فعال کنید که به آن احتیاج دارید و بعد از اینکه کار شما با آن تمام شد، آن را غیر فعال کنید.

ایجاد یک لایه جدید :

به منظور ایجاد لایه جدید، ابتدا باید یک لایه موجود را انتخاب کنید (لایه جدید بالای لایه انتخاب شده ایجاد می شود) و سپس روی آیکون ایجاد لایه جدید در پایین پنل لایه ها کلیک کنید.

بعد از ایجاد یک لایه جدید بهتر است (از نظر من الزامی است) که نام لایه را مطابق با محتوای آن تغییر دهید. این کار هنگامی اهمیت پیدا می کند که فایل شما دارای تعداد زیادی لایه باشد. در این صورت اگر لایه ها نام گذاری مناسبی نداشته باشند، پیدا کردن لایه مورد نظرتان بسیار مشکل خواهد شد. برای تغییر نام لایه کافی است روی نام لایه دوباز کلیک کنید و نام جدید آن را تایپ کنید :

اکنون برای تمرین کار با لایه ها، روی لایه Circle که در بالا ایجاد کردید بایستید و با ابزار Elliptical Marquee Tool، یک دایره را مانند شکل زیر انتخاب کنید :

حال به منوی Edit رفته و از آنجا، گزینه Fill را انتخاب کنید.

در پنجره باز شده از قسمت Use، گزینه Foreground Color را انتخاب کنید.

مشاهده می کنید که ناحیه انتخاب شده با رنگ پیش زمینه پر می شود. در اینجا رنگ پیش زمینه رنگ صورتی است :

حال Ctrl+D را بزنید تا ناحیه انتخاب شده از انتخاب خارج شود.

وارد کردن یک لایه از فایل دیگر :

وارد کردن یک لایه از یک فایل دیگر به فایل جاری، به سادگی در فتوشاپ قابل انجام است. برای این کار ابتدا به طور همزمان هر دو فایل را در محیط فتوشاپ باز کنید. سپس دکمه Arrange Documents را همانند شکل زیر بفشارید و سپس حالت Up 2 را انتخاب کنید.

بدین ترتیب، هر دو فایل در محیط گرافیکی فتوشاپ به صورت همزمان نمایش داده می شوند. حال در فایلی که قرار است لایه ای را از آن انتخاب و منتقل کنید، روی لایه مورد نظر کلیک کنید تا انتخاب شود. حال ابزار Move را انتخاب کنید و محتویات لایه مورد نظر را بکشید و به قسمتی از محیط گرافیکی فتوشاپ که فایل دیگر باز است منتقل کنید. دقت کنید که برای این کار پس از کلیک روی المان یا المان های فایل مبدا باید دکمه چپ موس را پایین نگه داشته و سپس آن ها را به فایل جدید منتقل کنید.

پس از اینکه علامت + را در ناحیه مورد نظر در فایل مقصد مشاهده کردید، دکمه چپ موس را رها کنید :

بدین ترتیب همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید، لایه مورد نظر به فایل مقصد منتقل می شود :

حذف یک لایه در فتوشاپ :

مسلما هنگام کار با فایل های چند لایه شرایطی پیش می آید که لازم است یک لایه را حذف کنید. این کار بسیار ساده است. کافی است لایه مورد نظر را از پنل لایه ها انتخاب کنید و سپس روی علامت سطل آشغال در پایین پنل لایه ها کلیک کنید.

یک راه ساده تر هم وجود دارد. می توانید لایه مورد نظر را گرفته و به روی علامت سطل آشغال بکشید و به همین راحتی لایه را حذف کنید.

تغییر ترتیب لایه ها :

نکته بسیار مهمی که در رابطه با ترتیب لایه ها وجود دارد این است که، هر لایه ای که در پنل لایه ها بالاتر قرار گرفته باشد، محتویات آن روی لایه های زیرین نمایش داده می شود. تغییر ترتیب لایه ها نیز کار ساده ایست. برای این کار لایه مورد نظر را با موس بگیرید و بالا یا پایین ببرید تا به موقعیت مد نظرتان برسد و سپس دکمه موس را رها کنید.

در تصویر بالا لایه Whipped Cream، به زیر لایه Circle منتقل شده است بنابراین محتویات آن زیر محتویات لایه Circle نمایش داده می شود :

قفل کردن لایه ها در فتوشاپ :

قفل کردن لایه ها در فتوشاپ به چند منظور به کار می رود. در صورتی که قصد داشته باشید از ایجاد هرگونه تغییر در یک لایه اعم از تغییر موقعیت محتوای آن لایه و یا تغییر در رنگ آن لایه جلوگیری کنید باید گزینه Lock All را مطایق شکل زیر برای لایه مورد نظرتان فعال کنید :

در صورتی که بخواهید تنها از تغییر موقعیت اجزای یک لایه جلوگیری کنید، گزینه Lock Position را مطابق شکل زیر فعال کنید :

در صورتی که این گزینه برای یک لایه فعال باشد و اقدام به حرکت دادن اجزای آن لایه کنید، با پیغام خطای زیر مواجه می شوید :

ولی به راحتی می توانید روی لایه مورد نظر نقاشی کنید :

حال اگر بخواهید از ایجاد تغییر در رنگ یک لایه جلوگیری کنید، باید گزینه Lock Image Pixels را انتخاب کنید.

حال به منظور تمرین بیشتر کار با لایه ها مرحل زیر را با هم دنبال می کنیم :

ابتدا ابزار قطره چکان را از منوی ابزارها انتخاب کنید و سپس یک رنگ قهوه ای روشن را از پس زمینه انتخاب کنید.

بدین ترتیب رنگ پیش زمینه شما به رنگ قهوه ای تغییر پیدا می کند :

حال ابزار قلم مو را از منوی ابزار ها انتخاب کنید :

سپس از قسمت مربوط به گزینه های این ابزار، Mode را روی Color قرار دهید. رنگ آمیزی در این حالت باعث می شود که بافت و سایه های لایه انتخاب شده حفظ شود ولی تغییر رنگ در آن حاصل شود.

حال شروع به رنگ آمیزی روی لایه Cup کنید. نتیجه این کار در تصویر زیر نمایش داده شده است :

اعمال تغییر روی چند لایه به صورت همزمان :

به منظور اعمال تغییر همزمان روی چند لایه در فتوشاپ، بایستی این لایه ها به طریقی به هم مرتبط شوند. یک راه انتخاب لایه هایی است که می خواهیم روی آنها تغییر اعمال کنیم. برای این کار، در صورتی که لایه های مد نظر ما به طور پیوسته و پشت سر هم قرار گرفته باشند، ابتدا لایه اول را انتخاب می کنیم سپس دکمه Shift را نگه داشته و روی لایه آخر کلیک می کنیم. بدین ترتیب کلیه لایه های ما بین لایه های ابتئایی و انتهایی انتخاب می شوند. به طور مثال در شکل زیر ابتدا لایه Logo را انتخاب کرده و سپس دکمه Shift را نگه داشته و در نهایت روی لایه Cup کلیک می کنیم :

حال اگر اقدام به حرکت دادن فنجان کنیم مشاهده خواهیم کرد که به همراه کلیه محتویات لایه های انتخاب شده جابجا خواهد شد :

اما باید به این نکته توجه کنید که این روش یک روش موقت است و در صورتی که روی یک لایه کلیک کنید، لایه های انتخاب شده در مرحله قبل از انتخاب خارج می شوند. برای مرتبط کردن دائمی مجموعه ای از لایه ها دو راه وجود دارد. راه اول برای لایه هایی است که به طور پیوسته و پشت سر هم قرار گرفته اند. برای این کار ابتدا مانند مرحله قبل چند لایه پشت سر هم را انتخاب می کنیم و سپس با فشردن فلش کوچک بالای پنل لایه ها، از منوی باز شدهف گزینه، New Group From Layers را انتخاب می کنیم.

سپس در پنجره باز شده یک نام به گروه ایجاد شده اختصاص می دهیم :

حال اگر به پنل لایه ها توجه کنید مشاهده می کنید که لایه های انتخاب شده زیر گروه ایجاد شده قرار گرفته اند و جزیی از آن شده اند :

راه دوم برای لایه هایی است که به طور پیوسته پشت سر هم قرار نگرفته اند. در این روش، لایه های مورد نظر را با نگه داشتن دکمه Ctrl، انتخاب می کنیم سپس روی گزینه Link Layers در پایین پنل لایه ها کلیک می کنیم :

بدین ترتیب لایه ها با هم مرتبط شده و تغییرات روی همه آن ها اعمال می شود.

ترکیب کردن لایه ها : Merge Layers

به منظور کاهش حجم فایل فتوشاپ خود می توانید چند لایه را با هم ترکیب و به یک لایه واحد تبدیل کنید. برای این کار ابتدا لایه های مورد نظر را انتخاب کنید و سپس از منوی پنل لایه ها، گزینه Merge Layers را انتخاب کنید :

دقت کنید که این عملیات بازگشت ناپذیر است و اگر فایل خود را ذخیره کنید و آن را ببندید برای همیشه دو لایه با هم ترکیب شده و قابل بازگشت به دو یا چند لایه جدا از هم نیستند.

تخت کردن لایه ها (Flatten Layers) :

ممکن است بخواهید که پس از نهایی شدن تغییرات در تصویرتان، آن را به صورت تک لایه ذخیره کنید. البته پیشنهاد من این است که همیشه دو نسخه از فایلتان را ذخیره کنید. یکی چند لایه و یکی تک لایه. به منظور تک لایه کردن فایل مورد نظرتان، ابتدا همه لایه ها را انتخاب کنید و سپس از منوی پنل لایه ها، گزینه Flatten Image را انتخاب کنید.

لایه های شکلی یا Shape Layers :

شاید ترجمه Shape Layers به لایه های شکلی ترجمه چندان مناسبی نباشد اما عبارت مناسب تری به نظرم نرسید. شما اگر عبارت مناسب تری مد نظر دارید در قسمت نظرات بفرمایید تا جایگزین شود. به طور خلاسه هدف از استفاده از Shape Layers، ایجاد اشکال برداری است که با بزرگ و کوچک کردن تصویر کیفیت آنها تغییری نمی کند. به طور مثال فرض کنید که قصد داریم به جای دایره موجود در تصویر چند لایه مان، یک دایره برداری قرار دهیم. برای این کار، ابتدا لایه مربوط به دایره را از حالت Visible خارج کنید.

حال از جعبه ابزار فتوشاپ، همانند شکل زیر ابزار Ellipse Tool را انتخاب کنید.

حال با نگه داشتن دکه Shift روی فنجان یک دایره بکشید. این دایره را می توانید کوچک و یا بزرگ کنید بدون اینکه کیفیت آن تغییری کند. پنل لایه ها به شکل زیر تغییر می کند :

کاربرد ماسک در کار با لایه ها : Layer Mask

یکی از قابلیت های جالب فتوشاپ، Layer Masks است. و شاید بتوان گفت که هدف از ایجاد Layer Mask، ایجاد تغییرات غیر مخرب در عکس است. با یک مثال کاربرد این قابلیت را بهتر درک خواهید کرد. فرض کنید می خواهیم فنجان بستنی خود را طوری ویرایش کنیم که اینطور به نظر برسد که بستنی داخل فنجان است و سر ریز نکرده است. برای این منظور، ابتدا لایه مربوط به بستنی را انتخاب کنید. و سپس روی گزینه ایجاد Layer Mask در پایین پنل لایه ها کلیک کنید.

حال به پنل لایه ها دقت کنید. لایه مورد نظر همانند شکل زیر تغییر می کند :

نکته بسیار مهم هنگام کار با Layer Masks این است که حتما روی Thumbnail ایجاد شده برای Layer Mask کلیک کنید و سپس شروع به کار کردن روی تصویر کنید. در غیر این صورت تغییرات شما روی لایه و تصویر اصلی اعمال می شود. اکنون ابزار قلم مو را انتخاب کنید. و سپس رنگ پیش زمینه را به مشکی و پس زمینه را به سفید تغییر دهید. هنگام کار با ماسک ها رنگ مشکی بخش هایی از تصویر را محو و رنگ سفید آشکار می کند :

حال با قلم مو روی قسمت هایی از خامه که بیرون فنجان ریخته است نقاشی کنید :

حال اگر به اشتباه بیشتر از حد مطلوب خامه را پاک کردید :

دکمه X را فشار دهید. این کار جای رنگ پس زمینه و پیش زمینه را عوض می کند و حالا دوباره با قلم مو شروع به نقاشی کنید. مشاهده می کنید که قیمت های پاک شده به راحتی بر می گردند.

گزینه های Blend و Opacity در پنل لایه ها :

ابتدا فایل مربوط به چادر را باز کنید و سپس ابزار انتخاب مربعی را انتخاب کنید و یک مستطیل نزدیک به مرز تصویر را مطابق شکل انتخاب کنید :

حال یک Layer Mask ایجاد کنید :

حال مقدار گزینه Feather را مطابق شکل زیر تغییر دهید :

مشاهده می کنید که لبه های عکس به شکل زیبایی محو می شود :

حال روی Thumbnail مربوط به خود لایه کلیک کنید :

حال Blend Mode را از پنل لایه ها روی حالت های مختلف ببرید و تاثیر آن را ببینید. انتخاب من Color Burn است. و سپس مقدار Opacity را تغییر دهید تا به نتیجه دلخواهتان برسید :

و این هم نتیجه نهایی این تغییرات :

خلاصه :

در این آموزش نسبتا طولانی، سعی شد تا نحوه کار با لایه ها در فتوشاپ به زبان ساده و با تصاویر متعدد بیان شود. مسلما تنها با خواندن این مطلب شما درک بهتری از لایه ها پیدا خواهید کرد اما تسلط کامل بر مبحث لایه ها تنها با تمرین زیاد میسر خواهد شد پس تا میتوانید آموزش های گوناگون در این زمینه را ار ابتدا تا انتها دنبال کنید و مرحله به مرحله خودتان انجام دهید. منتظر نظرات شما هستم.

فایل های پروژه : دانلود

آموزش گام به گام فتوشاپ – درس سوم – انتخاب کردن در فتوشاپ – Selections in Photoshop

بدون شک یکی از پر کاربردترین ابزارهای فتوشاپ، ابزارهای انتخاب است. شاید برایتان این سوال پیش بیاید که چرا باید از ابزارهای انتخاب استفاده کنیم؟ پاسخ این سوال ساده است. برای اینکه بتوانید تنها روی قسمت خاصی (قسمت انتخاب شده) تغییراتی را اعمال کنید، باید آن ناحیه را انتخاب کنید. پس از انتخاب ناحیه مورد نظر، کلیه تغییرات تنها روی آن ناحیه اعمال می شوند و سایر قسمت ها مصون از تغییرات می مانند.
برای انتخاب در فتوشاپ ابزارهای متعددی وجود دارد که یادگیری عملکرد هر کدام، شما را قادر می سازد تا در پروژه های واقعی به سرعت و به بهترین شکل ممکن قسمت مورد نظر خود را انتخاب کنید. در ادامه به معرفی این ابزارها می پردازیم.
انتخاب اشکال هندسی
اتتخاب اشکال هندسی یکی از پایه ای ترین روش های انتخاب در فتوشاپ است. برای این منظور می توان از Marquee Tools استفاده کرد. در مرحله اول برای انتخاب اشکال مستطیل شکل، بر روی آیکون نشان داده شده در شکل زیر کلیک کنید و سپس Rectangular Marquee Tool را انتخاب کنید.

با کلیک کردن روی صفحه و کشیدن ماوس ناحسه انتخاب شده به صورت هاشور نمایش داده می شود. این هاشور شبیه ردیف مورچه هایی است که پشت سر هم حرکت می کنند و در اصطلاح به آن Marching Ants هم گفته می شود. در شکل زیر یک مستطیل به کمک این ابزار انتخاب شده است.

برای انتخاب اشکال مربع شکل، یک راه ساده وجود دارد. کلید Shift را نگه دارید و با ابزار Rectangular Marquee Tool، مربع مورد نظر را انتخاب کنید. نگه داشتن کلید Shift باعث می شود که طول و عرض ناحیه انتخاب شده با این ابزار در همه حال برابر باقی بماند.
برای اینکه یک ناحیه را از انتخاب خارج کنید به مسیر Select > Deselect بروید. اما راه ساده تر آن است که کلید میانبر آن یعنی Ctrl+D را به خاطر بسپارید و با این کار سرعت عمل خود را بالا ببرید.

برای انتخاب اشکال دایروی و یا بیضوی می توانید از ابزار Elliptical Marquee Tool استفاده کنید. برای این کار کافی است ابزار نشان داده شده در شکل زیر را از نوار ابزار فتوشاپ انتخاب کنید.

نکته کاربردی :
در نوار ابزار فتوشاپ برای سهولت دسترسی و جلوگیری از شلوغ شدن بیش از حد، ابزار های مشابه در غالب یک آیکون نمایش داده می شوند. به طور مثال هر دو ابزار Rectangular و Elliptical با کلیک روی یک آیکون و نگه داشتن دکمه موس برای چند ثانیه و سپس انتخاب ابزار مورد نظر قابل دسترسی هستند. به اینگونه منو ها در فتوشاپ در اصطلاح Fly Out Menu گفته می شود.
یک راه برای انتخاب دایره این است که پس از انتخاب Elliptical Marquee Tool، دکمه Shift را نگه داشته و روی صفحه کلیک کرده و بکشید. اما راه ساده تر آن است که پس از انتخاب ابزار مربوطه از قسمت Option های ابزار و قسمت Style، گزینه Fixed Ratio را انتخاب کنید برای پهنا و ارتفاع همانند شکل زیر عدد ۱ را وارد کنید.

هنگام انتخاب دایره ای، در صورتی که دایره جای مورد نظر شما قرار نگرفت، بدون رها کردن دکمه ماوس، کلید Space را فشار داده و ناحیه انتخاب شده را جابجا کنید و سپس دکمه Space را رها کنید.

برای انتخاب اشکال هندسی که از خطوط شکسته تشکیل شده است، Polygonal Lasso Tool را همانند شکل زیر انتخاب کنید.

مثلا در شکل زیر با این ابزار به راحتی مثلث نشان داده شده را انتخاب می کنیم. روش کار بسیار ساده است. پس از انتخاب ابزار مورد بحث، روی یک گوشه مثلث کلیک کنید و دکمه ماوس را رها کنید. حال روی گوشه دیگر کلیک کنید و رها کنید و در نهایت روی نقطه ابتدایی مجددا کلیک کنید تا انتخاب شما کامل شود.

تغییر دادن ناحیه انتخاب شده
در صورتی که ناحیه انتخاب شده به درستی روی قسمت مد نظر شما قرار نگرفته باشد، می توانید آن را جابجا کنید. به طور مثال به شکل زیر توجه کنید.

اما چگونه باید دایره انتخاب را روی دایره قرمز رنگ قرار داد؟ ممکن است بخواهید این کار را با ابزار Move انجام دهید. اما در این صورت همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید، کل ناحیه انتخاب شده بریده و جابجا خواهد شد.

برای جابجا کردن مرزهای انتخاب، کای است یکی از ابزارهای انتخاب را از نوار ابزار انتخاب کنید (مثلا Elliptical Marquee Tool) و سپس مانند شکل زیر به سادگی مرزهای انتخاب شده را جابجا کنید.

شما همچنین می توانید مرزهای انتخاب شده را تغییر اندازه دهید. برای این کار به مسیر Select > Transform Selection بروید.

مشاهده می کنید که دستگیره هایی در اطراف ناحیه انتخاب شده ظاهر می شود که به کمک آن ها می توانید ناحیه انتخاب شده را بزرگتر و یا کوچکتر کنید.

در نهایت برای اینکه تغییرات ثبت شود حتما بر روی علامت تیک در نوار Option ها کلیک کنید.

گاهی اوقات ممکن است انتخاب متمم یک بخش ساده تر از خود آن بخش باشد در این صورت ابتدا متمم آن بخش را انتخاب می کنید و سپس از مسیر Select > Inverse و یا با استفاده از کلید میانبر آن یعنی Shift+Ctrl+I انتخاب را معکوس می کنیم.

وقتی ناحیه ای که می خواهیم انتخاب کنیم از نظر تون رنگی به هم نزدیک باشد یک روش جالب می توان به کار برد. بخ ط.ر مثال در شکل زیر قصد انتخاب قسمت های سبز رنگ مربع را داریم. برای این کار ابتدا یک ناحیه کوچک از قسمت سبز رنگ را انتخاب می کنیم و سپس به مسیر زیر می رویم : Select > Grow. به این ترتیب تمام ناحیه های هم رنگ مجاور این ناحیه انتخاب می شود.

حال برای انتخاب سایر ناحیه های هم رنگ ولی غیر مجاور به این مسیر می رویم : Select > Similar و نتیجه مشابه شکل زیر می شود :

اضافه یا کم کردن ناحیه جدید به انتخاب قبلی
بسیاری از مواقع، پس از انتخاب یک قسمت، لازم است قسمت دیگری را نیز به انتخاب قبلی اضافه کنیم و یا از آن کم کنیم. برای این کار کافی است از نوار ابزار نشان داده شده در شکل زیر که برای همه ابزارهای انتخاب موجود است استفاده کنیم.

برای اضافه کردن ناحیه انتخاب جدید به ناحیه قبلی، همانند شکل زیر، گزینه Add to Selection را انتخاب کنید.

همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید پس از این کار یک علامت + در کنار ابزار مورد نظر نمایش داده می شود که به این معناست که در حال اضافه کردن ناحیه جدید به ناحیه قبلی هستیم. یک راه سریعتر این است که دکمه Shift را نگه داریم. تا زمانی که دکمه Shift را نگه داشته اسم علامت + کنار ابزار انتخاب ما باقی می ماند.

برای کم کردن یک ناحیه از ناحیه انتخاب شده قبلی همانند شکل زیر، گزینه Subtract from Selection را انتخاب می کنیم.

برای کم کردن یک ناحیه کافی است پس از انتخاب Subtract from selection، ناحیه ای را که می خواهیم کم کنیم، انتخاب کنیم. البته تنها کافی است دور تا دور ناحیه مورد نظر را انتخاب کنیم :

انتخاب ناحیه های مشترک
برای انتخاب ناحیه های مشترک، گزینه نشان داده شده در شکل زیر را انتخاب می کنیم (Intersect with Selection)

به طور مثال در شکل زیر به ناحیه های انتخاب شده دقت کنید. قصد داریم با کمک ابزار Rectangular Marquee Tool دو قسمت باریک از پایین هر دو ناحیه را انتخاب کنیم.

برای این کار پس از انتخاب ابزار انتخاب مستطیلی، گزینه Intersect with Selection را انتخاب می کنیم و یک مستطیل در قسمت پایین تصویر می کشیم. حاصل این کار در شکل زیر نمایش داده شده است :

ابزار انتخاب سریع (Quick Selection Tool)
یکی از ابزارهای بسیار مفید که از نسخه CS4 به فتوشاپ اضافه شده است، ابزار انتخاب سریع است. این ابزار بر اساس انتخاب تون رنگ های مشابه عمل می کند. ابتدا این ابزار را همانند شکل زیر انتخاب کنید.

در قسمت Option های این ابزار همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید، دو گزینه وجود دارد که به طور پیش فرض غیر عال هستند.

گزینه اول یعنی Sample All Layers زمانی کاربرد دارد که ما چند لایه داشته باشیم و بخواهیم نمونه گیری از رنگ ها از همه لایه ها انجام شود. و گزینه دوم یعنی Auto Enhance زمانی کاربرد دارد که بخواهیم لبه های انتخاب را نرم کنیم اما در صورتی که ناحیه مورد نظر ما لبه های تیز داشته باشد نباید از این گزینه استفاده کرد.
در تصویر زیر ما قصد داریم آسمان را انتخاب کنیم. برای این کار پس از انتخاب ابزار انتخاب سریع، سایز قلم موی انتخاب را با استفاده از کلید های براکت (] و [) بزرگ یا کوچک می کنیم. برای این ابزار بهتر است سایز فلم مو کوچک باشد. حال کافی است کلید ماوس را نگه داشته و روی ناحیه های مورد نظر بکشیم. توشاپ به طور خارق العاده ای ناحیه مورد نظر ما را شناسایی و انتخاب می کند. اما در بعضی نواحی قسمت هایی از ساختمان ها و دودکش را هم انتخاب کرده است.

برای از انتخاب در آوردن این ناحیه ها کافی اسن سایز قلم مو را کوچک کرده و با گزینه های نشان داده شده در شکل زیر ناحیه های مورد نظر را از انتخاب کم کنیم. و یا می توانیم ناحیه ای را به انتخاب اضافه کنیم.

اما من ترجیح میدهم به جای کلیک روی این Option ها، از کلید های Shift و Alt استفاده کنم. تا اینجا شما هم حتما آموخته اید که این کلید ها چه کاری انجام میدهند.
بهبود کیفیت انتخاب در لبه ها
پس از اینکه محدوده مورد نظر خود را انتخاب کردید، به کمک Refine Edge می توانید کیفیت لبه مرزهای انتخاب را بهبود بخشید. برای این منظور، این گزینه را از قسمت نشان داده شده در شکل زیر انتخاب کنید

پس از انتخاب این گزینه کادر زیر باز می شود :

برای شروع، همه لغزنده ها را روی ۰ قرار دهید و سپس با تغییرات کم هر یک، تغییر در لبه ها را مشاهده کنید. با ادامه این کار به کیفیت مورد نظر در لبه ها برسید.

اصلاح انتخاب با Quick Mask
Quick Mask، یکی از راه های مناسب برای اصلاح انتخاب در تصاویری است که لبه های مشخصی دارند. در شکل زیر انتخاب اولیه توسط ابزار انتخاب سریع انجام شده است.

قصد داریم انتخاب را به نحوی اصلاح کنیم که فقط کوزه انتخاب شده باشد. برای این منظور مطابق شکل زیر اصلاح انتخاب توسط Quick Mask را انتخاب می کنیم.

دقت کنید که اکنون باید برای اصلاح انتخاب از قلم مو و رنگ های سیاه یا سفید استفاده کنیم. با نقاشی کردن با رنگ سفید ناحیه های جدید به انتخاب ما اضافه می شود و با نقاشی با رنگ مشکی از محدوده انتخاب ما کاسته می شود. برای تغییر رنگ پیش زمینه از مشکی به سفید و یا برعکس، کلید X را بفشارید.

پس از اضافه و کم کردن ناحیه ها به انتخاب، ماسک ما به صورت زیر خواهد بود.

حال از حالت Quick Mask خارج شوید. مشاهده می کنید که کوزه به طور دقیق انتخاب شده و مرز انتخاب با Marching Ants نمایش داده شده است.

انتخاب به کمک Color Range
مواردی پیش می آید که قصد داریم ناحیه ای از تصویر با یک رنگ مشخص را انتخاب کنیم. Color Range در اینگونه موارد انتخاب بسیار مناسبی است. دقت کنید که برای این دستور آیکون مستقلی وجود ندارد و برای دسترسی به آن باید به مسیر زیر بروید : Select > Color Range

با انتخاب Color Range، کادر محاوره ای زیر نمایش داده می شود :

از قسمت Selection Preview، گزینه، Black Matte را انتخاب کنید. با این کار ناحیه هایی که انتخاب نشده اند، به رنگ مشکی نمایش داده می شوند. از قسمت بالای کادر محاوره ای و قسمت Select، مطابق شکل زیر، Sampled Colors را انتخاب کنید. با این کار تنها رنگ هایی که با کمک ابزار قطره چکان انتخاب میشوند به محدوده انتخاب افزوده می شوند.

حال با ابزار قطره چکان که از سمت راست کادر محاوره ای قابل دسترسی است، روی قسمت هایی از عکس که رنگ مورد نظر ما را دارند کلیک می کنیم. در این مورد خاص ما قصد انتخاب تابلوی زرد رنگ را داریم. برای اضافه کردن رنگ های دیگر به انتخاب مانند شکل زیر، قطره چکان با علامت + را انتخاب کنید. و روی ناحیه های مجاور کلیک کنید.

ممکن است در قسمت های دیگری از تصویر هم رنگ انتخابی ما وجود داشته باشد و ما نخواهیم آن را انتخاب کنیم. برای این کار همانند شکل زیر، Localized Color Clusters را انتخاب می کنیم. با این کار تنها رنگ های مورد نظر تا فاصله خاصی که با لغزنده Range، مشخص می کنیم انتخاب می شود. ممکن است لازم شود پس از تغییر رنج مجددا با قطره چکان روی ناحیه های مورد نظر کلیک کنیم تا به انتخاب افزوده شوند.

پس از OK کردن کادر محاوره ای، ناحیه انتخاب شده به شکل زیر خواهد بود

حال اگر با قلم موی نارنجی روی این ناحیه نقاشی کنیم رنگ زرد مورد نظر ما به نارنجی تبدیل می شود.

ابزار Magnetic Lasso Tool
یکی از ابزارهای قدیمی انتخاب در فتوشاپ، Magnetic Lasso Tool است. در تصاویری که کنتراست زیادی بین ناحیه ای که قصد انتخاب داریم و نواحی مجاور آن وجود داشته باشد، به خوبی می توان از این ابزار استفاده کرد.

به طور مثال در شکل زیر به کمک این ابزار، بادکنک زرد رنگ به سادگب قابل انتخاب کردن است.

ذخیره کردن انتخاب (Save Selection)
در بسیاری از موارد، انتخاب نواحی مورد نظر بسیار وقت گیر است و نیاز به دقت زیادی دارد. لذا بهتر است پس از اینکه نواحی مورد نظر را انتخاب کردیم، انتخاب خود را ذخیره کنیم. برای این منظور به مسیر Select > Save Selection بروید.

و در قسمت Name یک نام برای انتخاب خود وارد کنید.

حال دکمه Ok را بفشارید. اکنون به راحتی می توانید هر زمان که خواستید، انتخاب خود را مجددا بارگذاری کنید. برای این کار به این مسیر بروید : Select > Load Selection.

در کادر ظاهر شده، نامی را که قبلا وارد کردید، انتخاب کنید.

موفق باشید.

فایل های پروژه : دانلود

آموزش گام به گام فتوشاپ – درس دوم – اصول اولیه کار با فتوشاپ

در این درس به توضیح اصول اولیه کار با فتوشاپ خواهیم پرداخت. در انتهای این درس شما درکی عمومی از قسمت های مختلف فتوشاپ  خواهید داشت و نحوه کار کردن با برخی ابزار ها را فرا خواهید گرفت.

تنظیمات فتوشاپ :

قبل از شروع به کار با فتوشاپ، لازم است که برخی از تنظیمات آن را به گوته ای تغییر دهید که موجب افزایش کارایی آن شود. برای تغییر تنظیمات فتوشاپ به Edit>Preferences بروید و از آنجا گزینه General را انتخاب کنید.

سپس از پنجره کناری گزینه Interface را انتخاب کنید :

با غیر فعال کردن دو گزینه موجود در کادر قرمز پایینی، می توانید نمایش فایل های باز به صورت برگه را غیر فعال کنید. همچنین Tooltip ها پنجره های اطلاعاتی کوچکی هستند که با نگاه داشتن نشانگر موس روی یک ابزار، اطلاعاتی در مورد آن نمایش می دهد. این اطلاعات گرچه در زمان یادگیری فتوشاپ بسیار مفید است، اما در بعضی موارد ممکن است برای شما ایجاد مزاحمت کنند. بنابراین بهتر است آن را از طریق گزینه موجود در کادر قرمز بالایی غیر فعال کنید.

اکنون از پنجره کناری گزینه File Handling را انتخاب کنید. توصیه می کنیم که مقدار گزینه Maximize PSD and PSB Compatibility را روی Always قرار دهید :

این کار باعث می شود که فایل هایی که شما در فتوشاپ ذخیره می کنید، با نسخه های قبلی فتوشاپ سازگارتر شوند و همچنین هر بار که قصد ذخیره کردن فایلی را دارید، فتوشاپ از شما سوال نمی کند که آیا این قابلیت را فعال کند یا خیر!

اکنون از پنجره کناری گزینه Performance را انتخاب کنید. با توجه به اینکه در مورد اکثر تنظیمات این بخش قبلا بحث شده است تنها به توضیح بخش GPU Settings پرداخته می شود.

در صورتی که کارت گرافیک شما از سری های مورد پشتیبانی فتوشاپ باشد می توانید با انتخاب گزینه Enable OpenGL Drawing از ویژگی های منحصر به فردی که به فتوشاپ اضافه می شود استفاده کنید. به طور مثال می توان از زوم پیوسته بهره برد.

حال به بخش Cursors بروید. توصیه می شود که گزینه Full Size Brush Tip و تیک قسمت زیرین آن را فعال کنید. بدین ترتیب کل ناحیه ای که در اصر کلیک کردن تغییر می کند مشخص می شود. با زدن تیک قسمت زیرین، یک علامت بعلاوه در مرکز براش ایجاد می شود که کمک زیادی به تشخیص محل اثر ابزار می کند.

در قسمت Other Cursors توصیه می شود گزینه Standard انتخاب شود. با این کار یک علامت کوچک در محل نشانگر تشکیل می شود که نشان می دهد شما در حال کار کردن با چه ابزاری هستید. انتخاب گزینه دیگر باعث می شود شما با دقت بیشتری بتوانید از ابزار استفاده کنید اما ممکن است کمی موجب سردرگمی شود.

حال به قسمت Units & Rulers بروید. در قسمت Units دقت کنید که مقیاس را با توجه به نوع فعالیت خود انتخاب کنید. به طور مثال اگر کار اصلی شما طراحی وب است این واحد را روی پیکسل قرار دهید ولی اگر کارهای متنوعی انجام می دهید توصیه می کنیم که با روشی که در درس اول آموزش داده شد، واحد را عوض کنید.

تنظیمات رنگ :

هدف از انجام تنظیمات رنگ این است که چیزی که شما روی صفحه مانیتور می بینید با آنچه پرینت می گیرید یکی باشد و یا تصاویر اشخاص دیگر را همانطور که آنها روی رایانه خود می بینند، شما نیز همانطور ببینید. برای انتخاب تنظیمات رنگ، به Edit>Color Settings بروید :

از پنجره ای که باز می شود می توانید تنظیمات دلخواه را انتخاب کنید :

به طور مثال اگر قصد دارید از تصاویرتان پرینت تهیه کنید، بهتر است گزینه North America PrePress 2 را انتخاب کنبد. ولی اگر قصد دارید در زمینه طراحی وب کار کنید بهتر است North America Web/Internet را انتخاب کنید. هنگام باز کردن هر فایل فتوشاپ ممکن است حالت های مختلفی پیش بیاید، به طور مثال ممکن است فایلی که باز می کنید به همراه خود یک پروفایل رتنگ داشته باشد. که هنگام باز کردن آن فایل، فتوشاپ از شما سوال می کند که چه کاری انجام دهد :

برای دیدن آن مطابق تنظیمات خودتان، Convert Document’s Colors را انتخاب کنید. در صورتی که فایلی که باز می کنید هیچ پروفایلی همراهش نباشد، فتوشاپ باز از شما میپرسد که چه کاری انجام دهد :

می توانید همان گزینه اول یعنی Leave as is را انتخاب کنید سپس از داخل فتوشاپ به آن یک پروفایل تخصیص دهید. برای این کار به Edit>Assign Profile بروید :

زوم و پن :

برای زوم کردن روی هر عکس از نوار ابزار و یا از نوار جدید Application Bar ابزار زوم را انتخاب کنید و یا کلید میانبر آن یعنی حرف z را فشار دهید.

با هر بار کلیک روی عکس، بزرگنمایی بیشتر می شود. نکته ای که باید دقت کرد این است که ابزار زوم، ابعاد عکس را تغییری نمی دهد و تنها بزرگنمایی آن را تغییر می دهد. در صورتی که کلید alt را نگه دارید و کلیک کنید، بزرگنمایی کاهش پیدا می کند. ویژگی جدید در فتوشاپ CS4 وجود دارد که از OpenGL استفاده می کند. به این ترتیب که پس از انتخاب ابزار زوم و کلیک و نگه داشتن دکمه چپ موس، به طور پیوسته بزرگنمایی تصویر افزایش پیدا می کند. با نگه داشتن کلید alt و نگه داشتن کلید موس بزرگنمایی به طور پیوسته کاهش می یابد. یکی دیگر از تفاوت های این نسخه از فتوشاپ این است که درصد های زوم غیر متعارف باعث کاهش کیفیت تصویر نمی شود.

به طور مثال زوم ۵۴.۱ درصد در شکل بالا موجب کاهش کیفیت تصویر نمیشود.

هنگامی که بزرگنمایی تصویر آنقدر باشد که تمام تصویر در صفحه نمایش نگنجد، ابزار Hand کمک بزرگی می کند :

ابزار Hand را می توانید از نوار ابزار انتخاب کنید. اما راهی که پیشنهاد می شود این است که دکمه Space را نگه دارید و موس را روی عکس بکشید. در این حالت فرقی نمی کند شما در حال استفاده از چه ابزاری باشید. این کار باعث می شود ابزار شما به طور موقت تبدیل به Hand شود. برای معرفی یکی دیگر از گزینه ها ابتدا دو فایل تصویری را باز کنید و سپس از نوار Application Bar گزینه زیر را انتخاب کنید :

در صورتی که تصاویری که نشان داده می شود، درصد بزرگنمایی متفاوتی داشته باشند، از قسمت Application Bar>Arrange Documents> Match Zoom and Location می توان درصد زوم آن ها را یکسان کرد و محل نمایش را هم یکی کرد.

تغییر اندازه در فتوشاپ :

هنگام تغییر اندازه تصاویر در فتوشاپ باید بسیار محتاطانه عمل کرد. زیرا تغییر اندازه غیر اصولی موجب از دست رفتن کیفیت می شود. به طور مثال فرض کنید که قصد داریم از یک تصویر پرینت تهیه کنیم. برای این منظور ابتدا به Image>Image Size می رویم :

اکنون پنجره ای مانند شکل زیر باز می شود :

رزولوشن ۷۲ پیکسل در اینچ چندان برای پرینت مناسب نیست. برای دستیابی به کیفیت مناسب بهتر است این عدد حدود ۳۰۰ باشد. اما دقت کنید! قبل از تغییر این عدد به ۳۰۰ اول تیک گزینه Resample Image را بردارید. مشاهده می کنید که کادر مربوط به Pixel Dimensions غیر فعال می شود. این کار باعث می شود از از بین رفتن اطلاعات جلوگیری شود. حالا با تغییر رزولوشن به ۳۰۰ مشاهده می کنیم که ابعاد تصویر هم کاهش پیدا میکند.

حالا اگر تیک گزینه Resample Image را بزنیم و به طور مثال ارتفاع را به ۳ تغییر دهیم می بینیم که پهنا هم متناسب با آن تغییر می کند ولی Pixel Dimensions نیز تغییر می کند و این موجب از دست رفتن اطلاعات می شود :

برای ایجاد قاب برای عکس به Image>Canvas Size بروید :

حال پنجره ای مانند شکل زیر باز می شود :

ابعاد مورد نظر برای ایجاد حاشیه را وارد کنید و دقت کنید که گزینه Relative فعال باشد. با تایید این پنجره حاشیه برای عکس ایجاد می شود :

در بعضی موارد ممکن است لازم شود که شما قاب عکس را بچرخانید. برای این منظور از ابزار  Rotate View Tool در Application Bar استفاده کنید :

پس از انتخاب این ابزار موس را روی تصویر ببرید و پس از کلیک و نگه داشتن دکمه موس، تصویر را بچرخانید :

دقت کنید که این ابزار موجب چرخش واقعی تصویر نمی شود و فقط قاب آنرا می چرخاند. در صورتی که زاویه خاصی مد نظر شما باشد از قسمت نوار گزینه های این ابزار می توانید زائیه مورد نظر را وارد کنید :

در صورتی که می خواهید خود عکس را بچرخانید، از منوی Image گزینه Image Rotation و از آنجا گزینه مناسب را انتخاب کنید :

انتخاب رنگ در فتوشاپ

در فتوشاپ به روش های متفاوتی می توان رنگ انتخاب کرد. به طور کلی دو نوع رنگ انتخاب می شود یکی رنگ اصلی و دیگری عکس پس زمینه. اولی برای ابزار هایی مانند Brush کاربرد دارد و دومی برای مثلا Gradient ها.

مانند تصویر بالا این دو رنگ در پایین نوار ابزار قرار گرفته اند. رنگ های پیش فرض برای این دو رنگ سیاه و سفید هستند. با فشردن کلید D این دو رنگ به رنگ های پیش فرض تغییر پیدا می کنند :

روش اول انتخاب رنگ استفاده از Color Picker است. برای این کار روی هر کدام از رنگ های اصلی یا پس زمینه در نوار ابزار کلیک کنید تا کادر محاوره ای زیر باز شود :

با تغییر لغزنده ای که با فلش نشان داده شده است و سپس از قسمت سمت چپ می توان رنگ مورد نظر را انتخاب کرد. در حالت پیش فرض رنگ ها بر اساس Hue نمایش داده شده اند. میتوان آنها را بر اساس Saturation و یا Brightness نیز نشان داد و انتخاب کرد. همچنین می توان مقادیر RGB را وارد کرد. روش دیگر برای انتخاب رنگ استفاده از پنل Color است.

می توان هر یک از لغزنده های RGB را تغییر داد تا به رنگ دلخواه رسید. روش دیگر برای انتخاب رنگ، استفاده از پنل Swatches است :

کافی است روی رنگ مورد نظر کلیک کنیم تا آن رنگ انتخاب شود. آخرین روش برای انتخاب رنگ که یکی از بهترین روش ها هم هست، استفاده از ابزار قطره چکان است :

همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، با کلیک روی هر نقطه از عکس، رنگ آن به عنوان رنگ اصلی انتخاب می شود :

هنگامی که از ابزاری مانند Brush استفاده می کنیم، می توانیم اندازه سر ابزار و همچنین سختی آن را تغییر دهیم. برای این منظور می توان از نوار گزینه های آن ابزار لغزنده های قطر و سختی را تغییر داد :

اما مشکل این روش این است که هیچ پیش نمایشی از اندازه انتخاب شده نمی بینیم. روش بهتر این است که از کلید های میانبر استفاده کنیم. برای این منظور از کلید های براکت ([ ]) استفاده میکنیم براکت راست سایز را بزرگتر و براکت چپ کوچکتر می کند. با نگه داشته Shift و زدن براکت ها می توان سختی ابزار را هم کم و زیاد کرد :

پنل تاریخچه در فتوشاپ

در صورتی که تغییر ناخواسته ای در تصویر ایجاد کردیم و قصد از بین بردن آن را داشتیم می توانیم با فشردن کلید های ctrl+z آخرین تغییر انجام شده را از بین ببریم و همچنین با فشردن ctrl + alt + z گام های بیشتری به عقب برگردیم. اما در صورتی که تعداد این گام ها زیاد شود دچار سردرگمی خواهیم شد. بهتر است به منوی Window بروید و از آنجا پنل History را فعال کنید :

در شکل زیر نمایی از این پنل را مشاهده می کنید :

هر تغییری که در تصویر ایجاد کنید به عنوان یک گام در این پنل نمایش داده می شود. با کلیک روی هر کدام می توانید به عقب یا جلو بروید. اما دقت کنید که اگر چند گام به عقب برگردید و سپس تغییراتی ایجاد کنید دیگر مراحلی بعدی پاک خوهند شد. اما همیشه تصویر اصلی که در ابتدا باز کدید با کلیک بر روی تصویر کوچک آن در این پنل قابل دسترسی است :

بعد از هر چند مرحله می توانید یک تصویر از آن مرحله ایجاد کنید و با کلیک بر روی آن و سپس کلیک روی تصویر اولیه، مقایسه ای بین تصاویر انجام دهید. برای این منظور بر روی دکمه شکل دوربین در پایین پنل تاریخچه کلیک کنید :

به این ترتیب یک snapshot از تغییراتی که ایجاد کرده اید مانند شکل زیر به وجود می آید :

ذخیره کردن فایل در فتوشاپ :

هر گاه تغییراتی در فایلی ایجاد کنید، برای جلوگیری از از بین رفتن آنها باید فایل را ذخیره کنید. اگر دقت کرده باشید، هنگامی که تغییراتی در یک عکس ایجاد می کنید، یک علامت ستاره در کنار نام آن ظاهر می شود :

این بدین معنی است که تغییرات ذخیره نشده ای در عکس وجود دارد. برای ذخیره کردن به منوی File بروید و از آنجا Save یا Save as را انتخاب کنید :

اما دقت کنید که انتخاب save موجب overwrite شدن فایل اصلی می شود و غیر قابل بازگشت است. با انتخاب save as کادر زیر باز می شود :

در قسمت فورمت می توانید فورمت دلخواهتان را انتخاب کنید. فورمت PSD مخصوص فتوشاپ است و تمام جزئیات کار شما را حفظ می کند. لایه ها در این فورمت حفظ می شوند. پیشنهاد می کنیم که همیشه یک نسخه از فایل خود را پس از تغییرات با این فورمت ذخیره کنید. فورمت Jpg یک فورمت فشرده است که حجم فایل را بسیار کاهش می دهد و مناسب برای ایمیل و وب است. اما لایه ها دیگر در این فورمت قابل دسترسی نیستند. همچنین دقت کنید که از این فورمت برای ویرایش عکس استفاده نکنید چون یک فورمت کاهنده است و با هر بار ذخیره کردن اطلاعات بخشی از جزئیات عکس از بین می رود. فورمت Tif یک فورمت غیر کاهنده است و لایه ها نیز در آن حفظ می شوند. فورمت gif یک فورمت مخصوص وب است که حداکثر ۲۵۶ رنگ را می تواند ذخیره کند و همانطور که حدس زدید، لایه ها نیز در آن قابل دسترس نیستند.

ایجاد فایل جدید در فتوشاپ

بیشتر اوقات شما فایل هایی را که در کامپیوترتان موجود هستند باز می کنید اما ممکن است بخواهید که یک فایل جدید ایجاد کنید. برای این منظور از منوی File گزینه New را انتخاب کنید :

در این کادر محاوره ای شما می توانید ابعاد عکس، رزولوشن آن، مد رنگی آن، عمق بیت آن و محتویات پس زمینه را انتخاب کنید. پس زمینه را می توانید Transparenth انتخاب کنید اما زیاد نگران آن نباشید چون همیشه قابل تغییر است.

خلاصه

در این درس اصول اولیه کار با فتوشاپ آموزش داده شد. تا این مرحله شما باید یک درک عمومی از قسنت های مختلف فتوشاپ و نحوه عملکرد برخی ابزارها داشته باشید. بهتر است کلید های میانبری که به آن ها اشاره می شود را فرا بگیرید زیرا سرعت شما در کار با فتوشاپ را به مراتب افزایش می دهند. همچنین نسبت به تغییر تنظیمات فتوشاپ با توجه به نیازتان اقدام کنید.منتظر نظرات شما هستیم.

فایل های پروژه : دانلود

آموزش گام به گام فتوشاپ – درس اول – آشنایی با محیط کاری فتوشاپ CS4

یکی از ویژگی های بارز نسخه جدید فتوشاپ این است که رابط کاربری جدید آن بسیار کاربرپسند است و کار کردن با آن بسیار ساده تر از نسخه های قبلی است. در این درس، که اولین درس از سری آموزش گام به گام فتوشاپ است، به معرفی محیط کاری فتوشاپ نسخه CS4 پرداخته می شود. فتوشاپ مجموعه ای از ابزارها و پنل هاست که امکانات گسترده ای را برای کاربران به منظور ویرایش و حتی خلق تصاویر فراهم آورده است. این ابزارها و پنل ها به طور شگفت آوری در رابط کاربری فتوشاپ گنجانده شده اند به طوری که دسترسی به هر یک از این اجزا با صرف کمترین وقت امکان پذیر است. این ویژگی در نسخه CS4 این نرم افزار به طور چشم گیری بهبود یافته و این نرم افزار را نسبت به قبل کاربر پسند تر کرده است. به طوری که در عین اینکه ابزارهای بیشتری در دسترس قرار گرفته اند، محیط کاری منظم تر شده است.

محیط کاری در یک نگاه

در یک دید کلی، محیط کاری فتوشاپ از از اجزای زیر تشکیل شده است :

در سمت چپ محیط کاری، جعبه ابزار قرار گرفته است. این جعبه ابزار حاوی ابزار های متعددی است که برای ویرایش عکس هایتان به آنها نیاز خواهید داشت. در تصویر زیر نمایی از جعبه ابزار را مشاهده می کنید :

در بالای جعبه ابزار یک فلش دوتایی وجود دارد که با فشردن آن می توان جعبه ابزار را به حالت دو ستونه در آورد. اما معمولا نمایش یک ستونه ترجیح دارد زیرا فضای بیشتری برای نمایش تصاویر فراهم می کند.

در صورت انتخاب هر ابزار از جعبه ابزار، می توان ویژگی های عملکردی آن ابزار را از نواری که برای این منظور در نظر گرفته شده است تغییر داد. هر ابزار نوار ویژگی های مخصوص به خود را دارد. این نوار، یک نوار افقی است که در بالای نوار ابزارها قرار گرفته است. به طور مثال در شکل زیر نوار ویژگی های مربوط به ابزار Crop نمایش داده شده است.

در سمت راست محیط کاری فتوشاپ، پنل ها قرار گرفته اند. با استفاده از پنل ها، می توان تغییراتی در تصاویر ایجاد کرد. در درس های بعدی توضیحات بیشتری راجع به پنل ها ارائه خواهد شد. در شکل زیر نمایی از پنل های حالت استاندارد فتوشاپ را مشاهده می کنید.

در بالای نوار ویژگی های ابزارها، نوار منوی آشنای فتوشاپ قرار گرفته است که شامل همه قابلیت های فتوشاپ می شوند. اما تعداد بسیار زیادی از این قابلیت ها بدون نیاز به باز کردن منوهای متعدد از همان محیط کاری فتوشاپ و یا با استفاده از کلید های میانبر، قابل دسترسی است.

در سمت چپ نوار منوی فتوشاپ، یک نوار جدید که از تغییرات فتوشاپ CS4 نسبت به نسخه های قبلی هم به حساب می آید قرار گرفته است. در این نوار که Application Bar نام دارد، تعدادی از ابزار ها و قابلیت های پرکاربرد فتوشاپ قرار گرفته اند.

به طور مثال، در صورت باز بودن بیش از یک فایل با استفاده از دکمه Arrange Documents می توان نحوه قرارگیری تصاویر در پس زمینه فتوشاپ را تغییر داد. کاربرد این ویژگی زمانی است که بخواهیم مقایسه ای بین دو یا چند تصویر انجام دهیم.

یکی دیگر از دکمه های این نوار، دکمه View Extras است که گرچه ویژگی جدید را معرفی نمی کنند، اما چند ویژگی قدیمی ولی پرکاربرد فتوشاپ را در دسترس قرار داده است. با استفاده از این دکمه می توان شبکه خطوط راهنما و یا خط کش را فعال کرد. واحد اندازهگیری خط کش با کلیک راست روی آن قابل تغییر است.

پس از باز کزدن هر فایل در فتوشاپ برخی از اطلاعات آن فایل در بالای برگه آن فایل نمایش داده می شود :

به طور مثال همانطور که در شکل بالا مشخص است در بالای برگه هر فایل، نام آن، درصد بزرگنمایی، حالت رنگ و bit depth آن نمایش داده شده است. در پایین هر برگه نیز می توان برخی دیگر از ویژگی های تصویر را نمایش داد. برای تعیین اطلاعاتی که در پایین برگه نمایش داده می شود، بر روی پیکانی که در شکل زیر مشخص شده است کلیک کنید و سپس از منوی Show، اطلاعات مورد نظرتان را انتخاب کنید.

نمایش برگه ای فایل ها (Tabbed Windows)

یکی دیگر از تفاوت های فتوشاپ جدید نسبت به نسخه های قبلی، قابلیت نمایش تصاویر به صورت برگه های کنار هم است. این قابلیت، از گم شدن تصاویری که هم زمان با هم باز شده اند، در زیر هم جلوگیری می کند. همانطور که در شکل زیر پیداست، هر فایل در یک برگه مجزا باز می شود و اطلاعات مختصری جلوی نام هر یک نمایش داده می شود. رنگ برگه فعال، روشن تر است. منظور از برگه فعال، برگه ایست که فایل آن در حال نمایش و ویرایش است.

در صورتی که دوست دارید برگه مورد نظر شما به صورت شناور نمایش داده شود و از گروه برگه ها خارج شود، مانند شکل زبر، آن برگه را با موس بگیرید و به پایین بکشید.

این کار را از راه دیگری هم می توانید انجام دهید. به این ترتیب که به Window>Arrange رفته و از آنجا یکی از دو گزینه نشان داده شده را انتخاب کنید. اولی باعث شناور شدن برگه فعال و دومی باعث شناور شدن همه برگه ها می شود.

برای بستن هر برگه از ضربدر کوچکی که در گوشه آن قرار دارد استفاده کنید :

نوار ابزارها

همانطور که به طور مختصر اشاره شد، در سمت چپ محیط کاری فتوشاپ، نوار ابزارها قرار گرفته است که حاوی همه ابزارهای لازم برای ویرایش است. نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که این نوار شامل ابزار های متعددی است که فقط تعدادی از آنها در نگاه اول دیده می شوند. در صورتی که دقت کنید، متوجه می شوید که در گوشه پایینی برخی ابزارها، پیکانی مطابق شکل زیر وجود دارد :

در صورتی که روی ابزار کلیک کنید و موس را نگه دارید لیست ابزارهای دیگر را که مخفی هستند مشاهده می کنید :

همانطور که قبلا گفته شد، هر ابزار دارای نوار ویژگی های خاص خود است. که می توان این ویژگی ها را برای آن ابزار تغییر داد. نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که، برخی از این ویژگی ها مانا هستند و باقی می مانند. بهتر است نحوه بازگرداندن این ویژگی ها به حالت اولیه را یاد بگیرید. برای این منظور روی آیکان آن ابزار در نوار ویژگی ها راست کلیک کرده و یکی از گزینه ها را انتخاب کنید. اولی ویژگی های آن ابزار و دومی ویژگی های کلیه ابزار ها را صفر می کند :

در صورتی که فرد دیگری هم از فتوشاپ شما استفاده می کند قبل از هر کاری ویژگی های همه ابزار ها را صفر کنید.

بستن و باز کردن پنل ها

در سمت راست محیط کاری فتوشاپ، پنل ها قرار گرفته اند. ممکن است شما از همه پنل های فعال استفاده نکنید. بنابراین بهتر است آنهایی را که استفاده نمی کنید ببندید. همانطور مشخص است، پنل ها نیز به صورت برگه ای در گروه هایی قرار گرفته اند. این ویژگی موجب کارامدتر شدن محیط کاری شده است. برای بستن هر پنل و یا گروه پنل ها، ابتدا روی دکمه بالا و سمت زاست هر پنل کلیک کنید و سپس گزینه Close را برای بستن آن پنل و یا Close Tab Group را برای بستن آن گروه انتخاب کنید.

در صورتی که پنلی را به اشتباه بستید و یا قصد باز کزدن پنل جدیدی را دارید، از منوی Window پنل موزد نظرتان را انتخاب کنید تا باز شود.

در صورتی که در محیط کاری فتوشاپ به فضای بیشتری احتیاج دارید، می توانید پنل ها را به صورت فشرده در بیاورید و هر زمان به هر یک نیاز داشتید آن را از حالت فشرده خارج کنید. برای این منظور، بر روی فلش دوتایی که در بالای پنل ها قرار گرفته است کلیک کنید.

با کلیک مجدد روی این فلش، پنل ها به وضع سابق باز می گردند.

کلید های میانبر

استفاده از کلید های میانبر، سرعت و بازدهی شما را در کار با فتوشاپ افزایش می دهد. اما تعداد کلید های میانبر فتوشاپ بسیار زیاد است. لازم نیست شما همه آنها را حفظ کنید ولی بهتر است آنهایی را که بیشتر استفاده می کنید، به خاطر بسپارید. یک راه ساده برای اسنکه بفهمید کلید میانبر هر ابزار چیست، این است که موس را روی آن ابزار نگه دارید. به این ترتیب کلید میانبر آن در جلوی نام ابزار نمایش داده می شود. ممکن است برخی از ابزارهایی که شما به کرات از آنها استفاده می کنید، کلید میانبری نداشته باشند. اما نگران نباشید شما می توانید به همه گزینه های موجود در منوهای فتوشاپ کلید مینبر اختصاص دهید. به طور مثال به منوی Image بروید.  می بینید که گزینه Trim هیچ کلید میانبری ندارد.

برای اختصاص یک کلید میانبر به این گزینه، به Edit>Keyboard Shortcuts بروید و از قسمت منوها، گزینه Trim در منوی Image را پیدا کنید و در قسمت مربوط به Shortcut کلیک کنید به این ترتیب شما می توانید کلید میانبر دلخاهتان را به آن اختصاص دهید. دقت کنید که اگر این کلید میانبر قبلا استفاده شده باشد به شما پیغام داده می شود که این کلید قبلا به گزینه دیگری اختصاص داده شده است. هر چند شما می توانید کلید را برای فرمان دلخواهتان انتخاب کنید.

شخصی سازی محیط کاری

فتوشاپ برای شما چند محیط کاری برای مقاصد مختلف تهیه کرده است. برای تغییر محیط کاری به این محیط های کاری آماده شده، از قسمت سما راست Application Bar بر روی فلش به سمت پایین کلیک کنید. لیستی از محیط های کاری آماده مشاهده می کنید.

اما ممکن است هیچ یک از این مفحیط های کاری نیاز شما را برآورده نکنند. بنابراین خودتان دست به کار شوید و تغییراتی که لازم است را به وجود آورید. پنل های اضافی را حذف کنید، پنل های جدید باز کنید. آنها را در گروه های مختلف دسته بندی کنید، کلید های میانبر دلخاهتان را تعریف کنید و …. حالا همانطور که در شکل بالا نشان داده شده است، Save Workspace را انتخاب کنید :

دقت کنید نام مناسبی برای فضای کاری انتخاب کنید و در صورت نیاز به ذخیره منوها و کلید های میانبر، تیک های آنها را هم بزنید.

خلاصه

در این درس، قسمت های مهم فضای کاری فتوشاپ معرفی شدند. اما همانطور که متوجه شده اید به توضیح دقیق اینکه هر ابزار چه کاری انجام می دهد پرداخته نشد. چون بهتر است که نحوه کار با ابزارها را در پروژه های عملی یاد بگیرید و لیست کردن عملکرد آنها به تنهایی کارایی چندانی ندارد. در درس های بعدی با پروژه های عملی نحوه کار با هر ابزار را یاد خواهید گرفت. ممکن است این درس بسیار ساده به نظر برسد. اما استفاده صحیح و اصولی از بخش های معرفی شده باعث خواهد شد که  رفتار های حرفه ای در شما نهادینه شود. لطفا کمی ها و کاستی های این سری از آموزش ها را در بخش نظرات به ما اطلاع دهید.

برای دانلود ویدئوی آموزش این درس بر روی این لینک کلیک کنید. (حجم فایل : ۸.۶۳ مگابایت)